Η άνθηση του τριάθλου τα τελευταία χρόνια, έχει αναδείξει καινούργιους πρωταγωνιστές, που αφοσιώνονται στο άθλημα, δοκιμάζοντας τα όριά τους.

Μια εκ των βασικότερων εκπροσώπων της περιοχής σε σπουδαίους αγώνες του τριάθλου, είναι η 17χρονη, Μαριλού Καζαμαριώτη. Πως συνδέεται η νεαρή αθλήτρια του Παλμού, με τα προηγούμενα; Επειδή προπονείται με τον Βασίλη Χρονόπουλο, η απάντηση (το παρόν κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Match”, ως συνέχεια του “Άκρος”… ενδιαφέρον ).

Προσπαθώντας να εξετάσουμε σφαιρικά, το άθλημα, μετά τη προπονητική ματιά, θα δούμε αυτή της αθλήτριας. Κόπωση και χαρά εναλλάσσονται με γοργούς ρυθμούς, όπως άλλωστε και τα τρία αγωνίσματα του τριάθλου.

«Ξεκίνησα από πολύ μικρή τον αθλητισμό, καθώς η οικογένειά μου είχε εξαιρετικές σχέσεις με την άθληση. Η μητέρα μου ήταν προπονήτρια κολύμβησης και κάπως έτσι άρχισε η ενασχόλησή μου με το συγκεκριμένο άθλημα. Μου άρεσε πολύ και μέχρι τα 15 έκανα μόνο κολύμβηση» μας εξιστορεί η Μαριλού, ενώ για την απόφαση αλλαγής αθλήματος, επισημαίνει: «Το τρίαθλο ήταν η καλύτερη απόφαση της ζωής μου. Δεν βελτιωνόμουν ιδιαίτερα στη κολύμβηση. Προσπαθούσα πολύ, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν ενθαρρυντικά και σκέφτηκα να κάνω μια αλλαγή με κάποιο άθλημα που να περιλαμβάνει βέβαια το κολύμπι. Σκέφτηκα την ανοιχτή θάλασσα, αλλά με κέρδισε το τρίαθλο».

«Κάθε αγώνισμα σηματοδοτεί ουσιαστικά, μια εντελώς διαφορετική εκκίνηση. Αφοσιώνεσαι πλήρως στο εκάστοτε αγώνισμα και αυτό είναι κάτι ξεχωριστό. Επίσης, δεν βαριέσαι ποτέ. Ακόμη και στη προπόνηση κάνεις διαφορετικά πράγματα συνεχώς», δηλώνει η αθλήτρια του Παλμού, αναλύοντας το τρίαθλο.

Σχετικά με τα επιμέρους στοιχεία ενός αγώνα, αλλά και κάποια συμπεράσματα που η ίδια έβγαλε μέσα από τις εμπειρίες της, τονίζει: «Είναι απίστευτο το επίπεδο των αθλητών στο εξωτερικό. Είναι εξαιρετικοί και στα τρία αγωνίσματα. Το πρόβλημα είναι να μην αποκτήσουν μεγάλη διαφορά στο κολύμπι γιατί μετά τους έχασες. Ουσιαστικά, μέσω του τριάθλου θέλεις να βοηθήσεις τον αθλητή που θεωρητικά ανταγωνίζεσαι και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό. Γενικά πάντως, το πρόβλημα με το τρίαθλο στην Ελλάδα είναι η έλλειψη ενιαίας προπόνησης. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Για αυτό ευχαριστώ πολύ τους προπονητές μου, για τη στήριξη που μου δίνουν. Συγκεκριμένα τον Βασίλη Χρονόπουλο στο τρίαθλο και στο κολύμπι, τον Παναγιώτη Λαϊνά στο ποδήλατο και τον Γιάννη Δαγκόγλου στο τρέξιμο (στίβο), όπως και την «IDEAL Μανιατόπουλος», που μου προσφέρει πολύτιμη βοήθεια».

Παρά την ηλικία της, η Μαριλού έχει ήδη καταγράψει επιτυχίες στο τρίαθλο, όπως η παρουσία στο Πανευρωπαϊκό τον περασμένο Αύγουστο στο Λουτράκι: «Έλαβαν μέρος οι καλύτεροι της Ευρώπης στην ηλικιακή μου κατηγορία. Το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό. Θα ήθελα να έχω πάει καλύτερα αλλά προέκυψε ένα πρόβλημα με τα παπούτσια στη πρώτη αλλαγή. Αυτές οι λεπτομέρειες άλλωστε χρειάζονται εμπειρία, που ομολογουμένως, δεν είχα. Πιστεύω όμως ότι θα αποκτήσω με το καιρό» ή το Βαλκανικό στην Οχρίδα: «Ήταν ο καλύτερος αγώνας μου, χωρίς να το περιμένω είναι η αλήθεια. Ήμουν κουρασμένη από τους προηγούμενους. Μπήκα χωρίς άγχος και πήγα καλά (5η θέση). Θα μπορούσα ενδεχομένως να πάρω και μετάλλιο, αλλά είμαι ικανοποιημένη».

Αναφορικά με μελλοντικούς στόχους της, η ίδια μας λέει: «Για κάθε αθλητή, στόχος είναι η Ολυμπιάδα και θα το προσπαθήσω πολύ. Είναι πολύ δύσκολο να προλάβω αυτή του 2020, γιατί υπάρχει μια σειρά αγώνων που πρέπει να συμμετάσχω. Θα το κυνηγήσω όμως στο μέλλον, με όλες μου τις δυνάμεις.

Στην υποθετική ερώτηση, τι θα συνέβαινε αν υπήρχε διαφοροποίηση στη σειρά των αγωνισμάτων κατά τη διάρκεια ενός αγώνα τριάθλου, μετά από λίγη σκέψη, πήραμε την εξής απάντηση: «Δεν νομίζω να με βόλευε, γιατί έχω καλύτερο κολύμπι. Έχω την αίσθηση ότι δεν μπορεί να συμβεί όμως. Απαιτεί χρόνο η διαδικασία προετοιμασίας για τη κολύμβηση και πολύ δύσκολα θα μπορούσε να μπει είτε δεύτερο είτε τρίτο».

Δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι άλλο, πέρα από μια βαρυσήμαντη κουβέντα, που η Μαριλού την ξεστόμισε αναπολώντας τους πρώτους αγώνες σαν αθλήτρια του τριάθλου: «Ο τερματισμός από μόνος του, συνιστά επιτυχία», μας είπε, φιλοτεχνώντας, αν και μόλις 17 ετών, τη πραγματική διάσταση του αθλητισμού.

Νίκος Καλουδιώτης