Με πολλές εμπειρίες στις αποσκευές τους επέστρεψαν από το χειμερινό πρωτάθλημα Κορασίδων Α’ που διεξήχθη στο Χαλάνδρι οι αθλήτριες της ΝΕΠ.

Συγκεκριμένα στο ομαδικό αγωνίστηκαν οι: Χριστίνα Γεραμούτσου, Μυρτώ Καϊάφα, Ηλιάνα Καρβούνη, Νικολέτα Καρβούνη, Ειρήνη Νικολακοπούλου και Δήμητρα Σάκκη, ενώ μαζί τους διαγωνίστηκαν στις φιγούρες οι Ιωάννα Γιαννακοπούλου, Κωνσταντίνα Δημοπούλου και Ελενα Σκόνδρα. Τέλος στα ντουέτα συμμετείχαν οι: Μυρτώ Καϊάφα, Ειρήνη Νικολακοπούλου και Χριστίνα Γεραμούτσου, Ηλιάνα Καρβούνη Ηλιάνα.

Μαζί τους στην αποστολή οι προπονήτριες Ελισάβετ Βασιλείου, Βαλάντια Κορνέζου και η έφορος Αγγελική Κούτση.

Σε μία λιτή (λόγω και των ημερών), αλλά ζεστή-οικογενειακή εκδήλωση το κολυμβητικό τμήμα της ΝΕΠ (προαγωνιστικά-αγωνιστικά) έκοψε την πίτα του για τη νέα χρονιά στο φουαγιέ του κολυμβητηρίου “Α. Πεπανός”.

Τη διοίκηση εκπροσώπησαν ο γενικός γραμματέας του Συλλόγου κ. Θεόδωρος Κανελλόπουλος (αναπληρώνοντας τον πρόεδρο κ. Τσουραμάνη Μανόλη που απουσίαζε εκτάκτως) και τα μέλη Αναστασίου Θανάσης και Χρυσανθακόπουλος Σπύρος (έφορος κολύμβησης).

Η επικεφαλής προπονήτρια κ. Λίνα Μαστροπάσκουα και ο έτερος προπονητής της ομάδας κ. Δημήτρης Καραγιάννης ευχήθηκαν στους αθλητές/τριες υγεία, καλή χρονιά και ακόμα περισσότερες επιτυχίες τόσο στις πισίνες όσο και στις σχολικές τους υποχρεώσεις. Στη διάρκεια της εκδήλωσης τιμήθηκαν οι αθλητές/τριες που διακρίθηκαν κατά την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο.

Συγκεκριμένα οι ακόλουθοι/ες που ανέβηκαν στο βάθρο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κατηγοριών: Κωνσταντόπουλος Ανδρόνικος (Έφηβος Β), Πεφάνη Βερόνικα (Παγκορασίδα Α΄), Χρυσανθακόπουλος Φώτιος (Παμπαίδας Α΄), Κουρής Θεοφάνης (Παμπαίδας Β΄), Μπουροπούλου Βασιλική (Παγκορασίδα Α΄) και Γιαλέρνιος Αριστοτέλης (Παμπαίδας Α΄). Επίσης και οι αθλήτριες που ήταν στις βαθμολογούμενες οκτάδες του Πρωταθλήματος, Σκούτα Αποστολία (Κορασίδα Β΄), Γιαννακοπούλου Παναγιώτα (Κορασίδα), Καραχανίδη Παναγιώτα (Νεάνιδα Β΄), Λάζαρη Μαρίλια (Παγκορασίδα Β΄), Αναστασίου Αναστασία και Ζήκου Νάντια (Παγκορασίδες Α΄). Τυχερές της βραδιάς η μικρή Δριμάλα Μαριχρύσα (9 ετών) και η Γιαννακοπούλου Παναγιώτα (Νεάνιδα Β΄) που τους έπεσαν τα φλουριά και πήραν το αντίστοιχο δώρο τους από τη ΝΕΠ.

Η Νόρα Δράκου είναι η σταθερή πατρινή εκπροσώπηση σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, αφού μετρά παρουσίες μέχρι τώρα σε έξι παγκόσμια πρωταθλήματα, άλλα τόσα ευρωπαϊκά και τρεις Ολυμπιάδες.

Η έμπειρη κολυμβήτρια του Παναθηναϊκού την προηγούμενη εβδομάδα κατέκτησε έξι χρυσά στο χειμερινό πρωτάθλημα, ενώ έχει βάλει πλώρη για το έβδομο παγκόσμιο, με τον  μεγάλο στόχο όμως να είναι η τέταρτη Ολυμπιάδα.

Η Νόρα Δράκου μίλησε στη «Match» και μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες, αλλά και τα συναισθήματα που νιώθει κάθε φορά που πετυχαίνει έναν στόχο.

Στο τελευταίο πρωτάθλημα κατέκτησες έξι μετάλλια συνολικά, το περίμενες;

Ήταν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα σε μια διοργάνωση που δεν ήμουν έτοιμη, αλλά ήταν ένα πέρασμα για να δω σε τι κατάσταση είμαι και αν κυλάει σωστά η προετοιμασία μου. Τα ατομικά μετάλλια ίσως να τα περίμενα, αν και ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα, ωστόσο χάρηκα ακόμα περισσότερο τα ομαδικά, γιατί φαίνεται ότι ο Παναθηναϊκός έχει ανέβει και  μπορούμε να ελπίζουμε σε μια πολύ καλή εμφάνιση στο καλοκαιρινό πρωτάθλημα, που είναι και το πιο βασικό. 

Γίνεται συνήθεια το βάθρο ή κάθε φορά είναι διαφορετικό το συναίσθημα;

Συνήθεια δεν είναι ποτέ. Το συναίσθημα του βάθρου οποιασδήποτε θέσης είναι πάντα δυνατό, πάντα όμορφο και γεμάτο χαρά. Είναι ωραίο να εκπληρώνεις τους στόχους σου, είναι ωραίο να βλέπεις την δουλειά σου να ανταμείβεται και ένα μετάλλιο πάντα σου αφήνει μια γλυκιά γεύση. 

Οι στόχοι σου για το 2023;

Ο βασικός είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα τον Ιούλιο στη Φουκουόκα, όπου θα επιδιώξω και την επίτευξη του ορίου για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2024. Ένας ενδιάμεσος στόχος είναι και το πανελλήνιο πρωτάθλημα, όπου θα προσπαθήσουμε με την ομάδα μου τον Παναθηναϊκό να πλασαριστούμε όσο γίνεται πιο ψηλά.

Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να κάνεις πρωταθλητισμό στην Ελλάδα;

Σίγουρα πολλές φορές οι συνθήκες μπορούν να είναι δύσκολες και να εμποδίζουν το έργο των αθλητών. Έχει γίνει μια κίνηση να βελτιωθούν τα στάδια, ιδιαίτερα τώρα με τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την ενεργειακή     αναβάθμιση. Ένας χώρος όμορφος λειτουργικός,χωρίς σοβαρές ελλείψεις, μπορεί να σε ανεβάσει επίπεδο στην προπόνηση και κατά συνέπεια και στον αγώνα. Επίσης υπάρχει τρομερή έλλειψη οικονομικών πόρων, το κράτος και η πολιτεία βοηθούν λίγο και όλα πέφτουν επάνω στις ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες προσπαθούν να βοηθήσουν. Χωρίς οικονομική ενίσχυση η προετοιμασία είναι ελλιπής, πολλά πράγματα που χρειάζονται για να σε βοηθήσουν αγωνιστικά τα παραλείπεις, λόγω του οικονομικού κόστους και έτσι δεν μπορείς να πολεμήσεις με τα ίδια όπλα τους αθλητές άλλων χωρών που όλα αυτά τα έχουν λυμένα. 

Έχεις σκεφτεί ποτέ να σταματήσεις την κολύμβηση;

Έχει περάσει πολλές φορές από το μυαλό μου. Είναι οι στιγμές εκείνες που έχεις φτάσει στο όριο σου από την κούραση, που έχεις κολλήσει σε κάποιους χρόνους κα δεν μπορείς να ξεφύγεις, που νιώθεις ότι έχεις έρθει σε ένα ταβάνι και πρέπει να αλλάξεις τη ζωή σου. Άλλωστε σε ποιόν άνθρωπο δεν έχει συμβεί να νιώθει ότι κουράστηκε και ότι θέλει να αλλάξει τη ζωή του. Όμως όταν ξεπερνάς αυτό το στάδιο και θυμάσαι πόσο ωραία περνάς και πόσο πάθος έχεις με αυτό που κάνεις τότε όλα ομαλοποιούνται πάλι. 

Πώς είναι η συνεργασία σου με τον προπονητή του ΝΟΠ, Λευτέρη Μήτρακα;

Συνεργαζόμαστε άψογα από την πρώτη στιγμή. Τον ήξερα άλλωστε πριν ξεκινήσουμε την συνεργασία, ήξερα ότι είναι πολύ καλός προπονητής με γνώσεις και ότι ανέλαβε την ομάδα του ΝΟΠ σε μια όχι και τόσο καλή στιγμή. Τώρα έχει φτιάξει την ομάδα, έχει μαζέψει τα παιδιά και φέρνει πολλές επιτυχίες στα πανελλήνια πρωταθλήματα. Για κάποιο λόγο ήξερε από πριν τι είναι αυτό που θα με βοηθούσε, ήξερε προπονητικά σε μεγάλο βαθμό τι θα μου ταιριάζει και έτσι απλά κούμπωσε όλο αυτό. Κάτι που φάνηκε από πέρυσι που σημείωσα και ένα πανελλήνιο ρεκόρ που κυνηγούσα χρόνια. Πρέπει βέβαια να ευχαριστήσω και τον ΝΟΠ που δεν με εμπόδισε ποτέ να «χρησιμοποιώ» τον προπονητή του και φυσικά να κάνω και προπόνηση στις διαδρομές του. 

Πώς σε αντιμετωπίζουν οι μικρότεροι αθλητές και αθλήτριες στο κολυμβητήριο;

Με τα παιδιά στο κολυμβητήριο νομίζω έχω χτίσει μια πολύ ωραία σχέση. Περνάμε ωραία γελάμε, έχω ωραία κόντρα με τα αγόρια κυρίως της ομάδας και με βοηθάει προπονητικά και ελπίζω να τα βοηθάει και αυτά. Προσπαθώ να είμαι κοντά τους, να τα συμβουλεύω όπου μπορώ, να τα βοηθώ να εξελιχθούν, να οριοθετούν τους στόχους τους. Ελπίζω να έχω καταφέρει κάτι από όλα αυτά και ελπίζω και τα παιδιά να περνούν ωραία μαζί μου. 

Μπορείς να μας περιγράψεις μία αστεία στιγμή από κάποιον αγώνα σου;

Ένα πολύ αστείο περιστατικό που έγινε και τώρα πριν ένα χρόνο μάλιστα συνέβη στους αγώνες στην Αλεξανδρούπολη. Είχα βγει καλύτερη αθλήτρια και είχα κερδίσει κάποια χρήματα τα οποία ήταν σε ένα φάκελο και πριν φύγουμε πετάξαμε τα σκουπίδια και μαζί τον φάκελο με τα χρήματα. Έχουμε φύγει λοιπόν από Αλεξανδρούπολη,  είμαστε στο αεροπλάνο με τη φίλη μου, τη Δρασίδου και ξαφνικά πετάγομαι  από τον ύπνο μου και συνειδητοποιώ ότι τα χρήματα είναι στον κάδο του δωματίου. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι συνέβη όση ώρα ήμασταν πάνω στο αεροπλάνο μέχρι να φτάσουμε στη γη για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε με κάποιον. Ήταν μια πολύ σουρεάλ κατάσταση που εκείνη τη στιγμή ήταν τραγική, αλλά τώρα όποτε μιλάμε με τη Μαρίλεια γελάμε πάρα πολύ. 

Ποια θεωρείς καλύτερη στιγμή μέχρι τώρα στην καριέρα σου;

Έχω δυο – τρεις πολύ έντονες και πολύ όμορφες στιγμές στο μυαλό μου που νομίζω δεν θα τις ξεχάσω ποτέ. Ωστόσο  θα διαλέξω αυτή τη φορά την τελευταία πιο έντονη στιγμή μου που ήταν η επίτευξη του ορίου με την σκυτάλη την 4χ100 mixed μικτή για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο 2021. Ήταν τρεις μήνες περίπου πριν τους Ολυμπιακούς και η τελευταία μας ευκαιρία να προκριθούμε με τη σκυτάλη στο meeting Ακροπολις στο ΟΑΚΑ στην Αθήνα. Ήταν ένα κολυμβητήριο όρθιο, όλος ο κόσμος να φωνάζει για εμάς να μας δίνει κουράγιο και να μας εμψυχώνει να βγάλουμε το καλύτερο που μπορούσαμε. Ήταν ότι πιο όμορφο έχω ζήσει, τα μάτια μου πριν βουτήξω στο νερό ήταν γεμάτα δάκρυα, ένιωθα ότι η καρδιά μου θα σπάσει. Μόλις τερμάτισα (γιατί έφευγα τελευταία από τους τέσσερις) και είδα ότι τα καταφέραμε, ήταν σαν να κέρδισα το χρυσό στους Ολυμπιακούς. Νομίζω ήταν μια μαγική στιγμή και για εμάς, αλλά και για όλους όσους το έζησαν από την κερκίδα. 

Έχεις κάποια που δεν θα ήθελες να θυμάσαι;

Χειρότερη σίγουρα ήταν η στιγμή πριν το παγκόσμιο του 2013 στη Βαρκελώνη που έβγαλα τον ώμο μου. Ακολούθησε μια πολύ δύσκολη διετία για εμένα με χειρουργεία, αποκατάσταση και μια αμφιβολία για το αν θα καταφέρω να επανέλθω πάλι σε υψηλό επίπεδο. Ήταν μια περίοδος που δοκιμάστηκαν τα όρια μου, η υπομονή μου και που κατάλαβα ότι τελικά αγαπώ πολύ αυτό που κάνω και είμαι διατεθειμένη να ξεπεράσω οποιοδήποτε εμπόδιο προκειμένου να πετύχω αυτά που έχω ονειρευτεί. 

Έχεις κάποιο αθλητικό όνειρο που δεν έχεις πραγματοποιήσει ακόμα;

Και βέβαια έχω όνειρα πολλά και όταν σταματήσω πάλι θα έχω όνειρα ανεκπλήρωτα. Ένα μεγάλο μου όνειρο είναι ένα μετάλλιο σε ένα ευρωπαϊκό, το έχω πει πολλές φορές άλλωστε. Είναι ένας εφικτός στόχος που λόγω συγκυριών δεν ήρθε όλα αυτά τα χρόνια, έχω φτάσει πολύ κοντά πολλές φορές και είπα ότι όσο συνεχίζω να κολυμπώ θα το κυνηγώ. Παρόλα αυτά είμαι γεμάτη από ωραίες στιγμές, αλλά και άσχημες και είμαι ευγνώμων για ότι μου έχει προσφέρει ο αθλητισμός και στο τέλος είτε έρθει, είτε δεν έρθει αυτό το μετάλλιο, εγώ θα φύγω ευτυχισμένη από αυτόν τον χώρο έχοντας κατακτήσει πολύ περισσότερα πράγματα από ότι φανταζόμουν όταν ξεκίνησα.  

Τι έχεις κερδίζει από τον αθλητισμό;

Έχω κερδίσει απίστευτες εμπειρίες, έχω ζήσει τόσο έντονες στιγμές καλές και κακές που δεν θα τις είχα ζήσει αν δεν είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό, έχω ταξιδέψει σε πάρα πολλά μέρη στον κόσμο, έχω κάνει φιλίες από όλο τον κόσμο, έχω γνωρίσει άλλες κουλτούρες, άλλες συνήθειες, άλλους πολιτισμούς. Ο αθλητισμός με έχει κάνει δυνατότερη, πιο ώριμη σε πολλά στάδια της ζωής μου και πιο στοχοπροσηλωμένη. Νιώθω ότι ήταν το καλύτερο δώρο που μου έκαναν οι γονείς μου να με στείλουν σε ένα άθλημα και να με στηρίξουν να γίνει αυτό το άθλημα η ζωή μου. Αυτά τα 12-13 χρόνια που είμαι σε υψηλό επίπεδο ζω ένα απίστευτο κοντράστ συναισθημάτων που το απολαμβάνω στο έπακρο και παίρνω ζωή από αυτό. 

Αμαλία Λαλιώτη