Συγκαταλέγεται -δίχως την παραμικρή αμφιβολία- στα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει βγάλει τα τελευταία χρόνια το Πατραϊκό ποδόσφαιρο.

Η Συνέντευξη στον Κυριάκο Δημητρόπουλο

Ανδρώθηκε σε ΑΟ Γαλήνης και Θύελλα Πατρών και ως γνωστόν δεν φοβήθηκε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στα μεγαλύτερα «σαλόνια» του ελληνικού ποδοσφαίρου όταν του «χτύπησε» την πόρτα ο Παναθηναϊκός.

Αναντικατάστατος και… αρχηγός στις αναπτυξιακές ομάδες με τελικούς και γκολ στο «παλμαρέ» του, ο Ανδρέας Αθανασακόπουλος ήδη έχει κάνει τα πρώτα του βήματα και στη Super League 1 φορώντας την πράσινη φανέλα. Δεν θέλει, όμως, να μείνει ένα αιώνιο ταλέντο και το ξεκαθαρίζει μέσω της «Match».

Ο 19χρονος μεσοεπιθετικός έχει όνειρα για καθιέρωση στο «τριφύλλι» και διαθέτει τη θέληση για να το αποδείξει όπως δηλώνει στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που μας παραχώρησε.

-Ανδρέα, μια δύσκολη χρονιά τελείωσε για τον Παναθηναϊκό. Η ομάδα δεν βγήκε στην Ευρώπη και ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της με μια σκληρή ήττα στο φινάλε από τον Ολυμπιακό. Υπάρχει κάτι που κρατάς ή όλα… τα πετάς από τη φετινή πορεία;

«Ήταν μια χρονιά όντως δύσκολη, τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε ομαδικό.

Δεν καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε κανέναν από τους δυο βασικούς στόχους που είχαμε θέσει (σ.σ. έξοδος στην Ευρώπη-κατάκτηση Κυπέλλου) και το μόνο που πιστεύω πως πρέπει να κρατήσουμε είναι η αντίδραση και ομαδικότητα που βγάλαμε στα παιχνίδια στη μέση της σεζόν, λίγο πριν το τέλος της κανονικής περιόδου».

-Σε προσωπικό επίπεδο στην πρώτη ομάδα κατέγραψες 6 συμμετοχές και 185 αγωνιστικά λεπτά. Πιστεύεις ότι θα μπορούσες να είχες πάρει παραπάνω ευκαιρίες;

«Η δουλειά μου είναι να προπονούμαι και να δουλεύω σκληρά, ώστε να αποδεικνύω τι μπορώ να προσφέρω στην ομάδα μου. Και αυτό ακριβώς έκανα. Πήρα χρόνο συμμετοχής σε ορισμένα ματς, ωστόσο εκτιμώ πως θα μπορούσα να είχα πάρει παραπάνω ευκαιρίες, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη».

-Ο Λάζλο Μπολόνι πράγματι σε αξιοποίησε σε ορισμένους αγώνες. Αλήθεια, πώς τον κρίνεις σαν προπονητή; Είχες κάποιο παράπονο; Σε ρωτάω γιατί ακούμε πολλά για την παρουσία του στον ΠΑΟ, με αρκετούς συμπαίκτες σου να εκφράζουν παράπονα τόσο στο αγωνιστικό κομμάτι όσο και σε αυτό της συμπεριφοράς…

«Η αλήθεια είναι πως οι ποδοσφαιριστές δεν τον βλέπαμε όπως θα έπρεπε να βλέπουμε έναν προπονητή.

Να σου εκπέμπει δηλαδή σιγουριά και να προσπαθεί μέσα από τις προπονήσεις να σε βοηθήσει, ώστε να βοηθηθεί μετέπειτα και εκείνος στην υλοποίηση του αγωνιστικού του πλάνου.

Όσον αφορά το κομμάτι της συμπεριφοράς πράγματι υπήρχαν κάποια… θεματάκια».

-Και τώρα Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην τεχνική ηγεσία…

«Μάθαμε όλοι για τον ερχομό του κ.Γιοβάνοβιτς και περιμένω να δουλέψω μαζί του.

Ωστόσο θεωρώ πως για οποιονδήποτε προπονητή η μεγαλύτερη σημασία βρίσκεται στο τι θα προσφέρει στη νέα του ομάδα και όχι τόσο πολύ στο τι έχει κάνει στο παρελθόν».

-Έχεις ανανεώσει με το «τριφύλλι» ως το 2022 και είσαι μόλις 19 ετών, μια εξέλιξη που δείχνει ότι θεωρείσαι ένα σημαντικό project για τους ανθρώπους της ομάδας. Αν την επόμενη σεζόν δεν πάρεις τις ευκαιρίες που θες, θα σκεφτόσουν την πιθανότητα να συνέχιζες κάπου ως δανεικός;

«Στην ηλικία μου πιστεύω πως είναι σημαντικό και απαραίτητο να έχεις παιχνίδια στα πόδια σου.

Συνεπώς, αν αντιληφθώ πως δεν υπάρχει πιθανότητα να πάρω χρόνο συμμετοχής στον Παναθηναϊκό, εννοείται πως θα προτιμούσα να φύγω δανεικός σε κάποια άλλη ομάδα, ώστε να παίζω, διότι πιστεύω πως έχω να προσφέρω αγωνιστικά».

-Έκανες τα πρώτα σου βήματα στον ΑΟ Γαλήνης, ενώ συνέχισες στη Θύελλα Πατρών και τον Ωλενιακό για τρία χρόνια.  Συνεχίζεις να μαθαίνεις πράγματα για το τοπικό μας ποδόσφαιρο;

«Τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα όντως τα έκανα στην ΑΟ Γαλήνη από 3,5 έως 12 χρόνων, ενώ μέχρι να πάω στον Παναθηναϊκό υπήρξα μέλος της Θύελλας. Προσπαθώ όσο είναι εφικτό -με βάση και το πρόγραμμα μου- να παρακολουθώ. Στην Θύελλα μάλιστα βρίσκονται ακόμα και κάποιοι παλιοί μου συμπαίκτες και κρατάω επαφές».

-Αν κλείσεις τα μάτια και βάλεις στο μυαλό στιγμές κι εμπειρίες που έχεις ζήσει τα τελευταία 3,5 χρόνια στην Αθήνα, τι σκέψεις κάνεις; Τι θα μπορούσες να βελτιώσεις περαιτέρω στο παιχνίδι σου;

«Πρώτα απ’ όλα μου έρχεται το γκολ με τον Ολυμπιακό με την ομάδα της Κ17, αλλά κι όλα τα παιχνίδια που είχε έρθει να παρακολουθήσει η οικογένεια μου από κοντά. Και κυρίως δεν είναι εύκολο να ξεχάσω τον χαμένο τελικό με τον Ολυμπιακό στα πέναλτι.

Όσο για το κομμάτι των εμπειριών, προσπαθώ να παίρνω την κάθε κατάσταση ως ένα “μάθημα”, για να συνεχίζω ακόμα πιο σκληρά τη δουλειά μου.

Αναφορικά με το τι μπορώ να βελτιώσω, θεωρώ πως πρέπει να γίνω πιο δυναμικός και πιο “εγωιστής” με την καλή έννοια». -Καθιέρωση στον Παναθηναϊκό, Εθνική ομάδα και… εξωτερικό.

-Είναι ασφαλές να πούμε πως αυτό το τρίπτυχο είναι και οδηγός για την ιδανική εξέλιξη της καριέρας σου;

«Είναι πάντα το πρώτο που σκέφτομαι, γι’αυτό και ανανέωσα το συμβόλαιο μου πέρσι με τον Παναθηναϊκό.

Πιστεύω είναι και η πιο σωστή και ομαλή διαδικασία προς την καταξίωση του κάθε ποδοσφαιριστή, χωρίς να θέλω να πω ότι παιδιά που έφυγαν σε νεαρή ηλικία για το εξωτερικό έκαναν κάποιο λάθος ή δεν θα πετύχουν.

Αυτό, όμως, είναι το ιδανικό μονοπάτι που θα ήθελα να ακολουθήσω για την καριέρα μου».

«FAST TRACK»

-Καλύτερος προπονητής που έχεις δουλέψει;

«Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον, διότι με όσους δούλεψα πήρα πράγματα».

-Ο πιο «χαβαλές» και ο πιο σοβαρός συμπαίκτης που είχες;

«Μπουζούκης και Χατζηγιοβάννης είναι η… εύκολη απάντηση στο πρώτο σκέλος της ερώτησης. Επιλέγω τον Μολό για το δεύτερο».

-Ο πιο δύσκολος αντίπαλος που έχεις αντιμετωπίσει;

«Και πάλι θα πω τον Μολό» (στις προπονήσεις).

-Αγαπημένη συνήθεια στον ελεύθερο χρόνο σου;

«Συνήθως κάθομαι σπίτι, αλλά μ’αρέσει να πηγαίνω και βόλτες με φίλους».

-Η καλύτερη συμβουλή που έχεις λάβει;

«Συνέχισε έτσι και όλοι θα δουν την αξία σου κάποια στιγμή»

-Μια ευχή για το μέλλον;

«Εύχομαι να έχουμε την υγεία μας, διότι αυτό είναι το πιο σημαντικό και όλα τα άλλα θα έρθουν».