Μπορεί να είναι μόλις 24 ετών, ωστόσο έχει πετύχει αξιοθαύμαστα επιτεύγματα στην καριέρα του, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Αγωνίστηκε 3,5 χρόνια στην Παναχαϊκή, όπου προσέφερε τα μέγιστα, φορώντας μάλιστα και το «κοκκινόμαυρο» περιβραχιόνιο, ενώ τα τελευταία δυο χρόνια βρίσκεται σε δυο βαλκανικές χώρες όπου ως τώρα σπάει τα κοντέρ.
Πρωτάθλημα με τη Μπουντούτσνοστ του Μαυροβουνίου, συμμετοχή σε προκριματικά Ευρωπαϊκών διοργανώσεων και τώρα, στην Μπάνια Λούκα της Βοσνίας βρίσκεται στη 2η θέση και μια ανάσα από την πρωτιά (στο -2), ενώ έχει προκριθεί και στον τελικό Κυπέλλου (σ.σ. έχει σημειώσει σε 9 συμμετοχές 3 γκολ ως τώρα σε όλες τις διοργανώσεις).
Ο Παναγιώτης Μωραΐτης συνεχίζει να ονειρεύεται ποδοσφαιρικά και σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στη «Match» ξετυλίγει τον ιστό της καριέρας του τα τελευταία χρόνια. Η ζωή σε Μαυροβούνιο και Βοσνία, η ευλογία και υπερηφάνεια του για την Παναχαϊκή και τα σχέδια για το άμεσο μέλλον…
Η Συνέντευξη στον Κυριάκο Δημητρόπουλο
-Παναγιώτη έχεις κλείσει πλέον δύο χρόνια στην… ξενιτιά. Πρώτα στο Μαυροβούνιο και πλέον στη Βοσνία. Κοιτώντας πίσω στη στιγμή που έφυγες από την Παναχαϊκή, τελικά αυτή η κίνηση, βγήκε όπως θα ήθελες;
«Σίγουρα, το να φύγω για το εξωτερικό ήταν ένα όνειρο, που παράλληλα μου έδωσε και κίνητρο ώστε να δω πως είναι οι συνθήκες εκτός συνόρων. Δεν μετανιώνω για την απόφαση αυτή και εκ των πραγμάτων, όλα έχουν πάει εξαιρετικά. Κατέκτησα τίτλους και έζησα καινούργιες παραστάσεις. Το πρόσημο, λοιπόν, είναι θετικό και είμαι χαρούμενος με αυτά που έχω καταφέρει».
-Καταπληκτική πρώτη σεζόν στην Μπουντούτσνοστ. 10 γκολ σε 11 ματς, πρωταθλητής και συμμετοχή στα προκριματικά των Champions και Europa League. Πόσο σε «μεγάλωσε» ποδοσφαιρικά αυτή η επιτυχημένη σεζόν;
«Η αλήθεια είναι ότι στο Μαυροβούνιο έβγαλα τον καλύτερο μου εαυτό. Είχα τρομερή ψυχολογία και ήμουν αγωνιστικά πολύ καλά, γι’ αυτό προέκυψαν και τα νούμερα που προανάφερες.
Όνειρα και εμπειρίες ζωής έγιναν πραγματικότητα, όπως η κατάκτηση του πρώτου μου τίτλου καθώς και το να παίξω σε Champions και Europa League. Τα συναισθήματα ήταν ανεπανάληπτα και δεδομένα όλο αυτό με ωρίμασε σαν ποδοσφαιριστή».
-Τον Μάρτιο μετακομίζεις σε άλλη μια βαλκανική χώρα, στη Βοσνία για λογαριασμό της Μπάνια Λούκα. Τι σε ώθησε στο να πάρεις τη μεταγραφή, μήπως θεώρησες πως κατέκτησες τα πάντα στο Μαυροβούνιο και απλά είχε κλείσει ο κύκλος;
«Κοίταξε, στο Μαυροβούνιο έπαιζα στην καλύτερη ομάδα της χώρας, μια ομάδα που σέβομαι βαθύτατα, καθώς πέρασα πανέμορφα. Ωστόσο, είχαμε ήδη κατακτήσει το πρωτάθλημα, ενώ και φέτος τον Δεκέμβριο ήμασταν ήδη 18 βαθμούς μπροστά.
Θεώρησα ότι ήταν σωστό να κοιτάξω για κάτι άλλο γιατί όπως προείπα έπαιζα στην καλύτερη ομάδα της χώρας κι έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω κάτι καινούργιο».
-Γνωρίζουμε ότι με την ομάδα σου είστε μια ανάσα από την κορυφή με λιγότερο από δέκα αγωνιστικές να απομένουν για το φινάλε, ενώ βρίσκεστε και στον τελικό Κυπέλλου κόντρα στη Σαράγεβο. Είσαι αισιόδοξος πως θα αναδειχθείς για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά πρωταθλητής και τι θα σημαίνει αυτό για σένα;
«Όταν ήρθα στον σύλλογο, ο στόχος ήταν η ομάδα να μπει στην πρώτη τριάδα και να πάρει το εισιτήριο για την Ευρώπη. Μετά, όμως, από σχεδόν 2 μήνες έχουμε καταφέρει να βρισκόμαστε 1 βαθμό πριν την κορυφή και φυσικά στον τελικό Κυπέλου και είναι πλέον στο χέρι μας να κατακτήσουμε το νταμπλ. Θα χαρώ πολύ αν έρθει κάποιος τίτλος, θα είναι εξαιρετικά σημαντικό για την καριέρα μου».
-Τι διαφορές έχεις εντοπίσει ανάμεσα στα πρωταθλήματα Μαυροβουνιού – Βοσνίας και Ελλάδας;
«Οι διάφορες είναι αρκετές. Τόσο στο πως αγωνίζονται οι ομάδες, όσο και στα στάδια, αλλά σίγουρα και στα οικονομικά δεδομένα. Και κάτι άλλο που μου έχει κάνει εντύπωση εδώ, είναι ότι σε σχέση με το ελληνικό πρωτάθλημα οι σύλλογοι επενδύουν και βασίζονται σε παίκτες της χώρας τους και των Βαλκανίων. Σπάνια θα δεις στα ρόστερ ποδοσφαιριστές από άλλες χώρες».
-Δεν μπορώ να μη σε ρωτήσω για τις συνέπειες της πανδημίας που σίγουρα θα είχαν επίδραση και στη δική σου καθημερινότητα. Πως βίωσες στο Μαυροβούνιο και πως στην Βοσνία την όλη κατάσταση;
«Η πανδημία άλλαξε τα πάντα. Για μένα ήταν ακόμη πιο δύσκολο, διότι βρισκόμουν στο εξωτερικό και εννοείται πως και εδώ το πρωτάθλημα σταμάτησε όπως παντού άλλωστε.
Ωστόσο, σε θέμα ζωής και καθημερινότητας οι συνθήκες ήταν ευνοϊκότερες σε σχέση με την Ελλάδα, δηλαδή μετά από το πρώτο σκληρό lockdown τα πράγματα ήρθαν σε μια κανονικότητα».
-Τι κρατάς περισσότερο και τι σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι τα 3,5 χρόνια στην Παναχαϊκή; Είχες φορέσει και το περιβραχιόνιο της…
«Πολλά συναισθήματα! Υπερηφάνεια, χαρά, στεναχώρια, τα πάντα. Νιώθω ευλογημένος που φόρεσα την φανέλα της Παναχαϊκής και είχα την τιμή να είμαι και αρχηγός αυτής της μεγάλης ομάδας, που μου προσέφερε παραστάσεις και εικόνες που θα με ακολουθούν για πάντα στη ζωή μου. Της οφείλω πολλά γι’ αυτά που έχω πετύχει μέχρι τώρα».
-Την παρακολουθείς ακόμη και τώρα; Και τι πιστεύεις πως πάει λάθος και μια τόσο ιστορική ομάδα μένει μακριά από την Super League 1;
«Φυσικά και την παρακολουθώ, ποτέ δεν σταμάτησα να το κάνω και ούτε πρόκειται. Είναι μια ομάδα που αγαπώ και την έχω στην καρδιά μου. Όσο για το τι πάει λάθος, δεν το ξέρω, αλήθεια.
Εμείς τότε ήμασταν πολύ κοντά στην άνοδο, είχαμε ξανά χιλιάδες φίλους της ομάδας στο πλάι μας, όλοι τότε σκεφτόμασταν ότι ήρθε η ώρα μας, αλλά για διάφορους λόγους δεν τα καταφέραμε. Ελπίζω πραγματικά η Παναχαϊκή να πάει εκεί που της αξίζει κι όταν γίνει αυτό και εγώ θα είμαι εκεί για να πανηγυρίσω».
-Θα σε δούμε ξανά στην Αγυιά με τα κοκκινόμαυρα;
«Δεδομένα θα το ήθελα! Όπως σου είπα, η Παναχαϊκή είναι στην καρδιά μου και ελπίζω κάποια στιγμή στο μέλλον να με αξιώσει ο θεός να αγωνιστώ Super League 1 μαζί της. Ο κόσμος που την ακολουθεί είναι πάντα πάνω απ’ όλους».
-Διαβάσαμε ότι είχαν εκφράσει ενδιαφέρον για εσένα ομάδες της Super League 1. Είναι πιθανό να επιστρέψεις στην Ελλάδα ή θες να παραμείνεις στο εξωτερικό και να δοκιμάσεις την τύχη σου και σε μεγαλύτερα πρωτάθλημα αν έρθει η κατάλληλη πρόταση;
«Υπήρξαν πράγματι συζητήσεις και ενδιαφέρον από ομάδες αλλά δεν προχώρησαν λόγω συγκυριών. Όταν π.χ. εγώ το καλοκαίρι είχα πάρει απόφαση να ανανεώσω με την Μπουντούτσνοστ, είχα κάποιες προσεγγίσεις αλλά είχα πάρει την απόφαση μου γιατί ήθελα να αγωνιστώ στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Προς το παρόν έχω συμβόλαιο μέχρι το τέλος της χρόνιας εδώ και είμαι συγκεντρωμένος στην ομάδα μου. Το τι θα γίνει στο μέλλον μόνο ο θεός το ξέρει αλλά θα κάνω ότι είναι καλύτερο για την καριέρα μου».