Το πόσο σπουδαίο είναι αυτό που έχει πετύχει, η καρδιά του μόνο το ξέρει. Στο μυαλό του ίσως ακόμη να μην έχει «μονιμοποιηθεί» η ιδέα του πρωταθλητή Ευρώπης. Ο Αργύρης Σοφοτάσιος, με το εθνόσημο στο στήθος, επέστρεψε από το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Τάε κβο ντο Εφήβων της Λάρνακας με το χρυσό μετάλλιο κάνοντας υπερήφανη ολόκληρη την Πάτρα αλλά και την Ελλάδα.

Χαρούμενος μεν, αξιοθαύμαστα προσγειωμένος και σοβαρός δε, ο αθλητής της Δύναμης Πατρών και των προπονητών Γιώργου και Ξενοφόντα Σταύρακα, μίλησε αποκλειστικά στη «Match» και τον Μάριο Μάντζο, έχοντας πολύ όμορφα πράγματα να πει για την επιτυχία του, τις προσωπικές του θυσίες αλλά και το άθλημα του τάε κβο ντο εν γένει.

– Πώς νιώθεις αντικρίζοντας το χρυσό μετάλλιο στο σπίτι σου;

«Είμαι χαρούμενος, ικανοποιημένος καθώς ανταμείφθηκαν οι κόποι τόσο οι δικοί μου όσο και του προπονητή μου και πλέον συνεχίζουμε για τα επόμενα. Η οικογένειά μου είναι πολύ περήφανη και χαίρεται μαζί με εμένα. Πάντα ήταν δίπλα μου σε όλες τις στιγμές, τις δύσκολες και τις εύκολες. Τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό».

– Η στιγμή που τα έχεις καταφέρει και ηχεί στα αυτιά σου ο εθνικός ύμνους, πρέπει να είναι συγκλονιστική…

«Ήταν μεγάλη η συγκίνηση. Να πω την αλήθεια, ανατρίχιασα. Είναι μία από τις στιγμές που τα συναισθήματα περισσεύουν. Λίγοι αθλητές έχουν την τύχη να τη ζήσουν και πραγματικά αισθάνομαι πολύ υπερήφανος γι’ αυτό».

– Το όνομά σου προβάλλεται πολύ τις τελευταίες ημέρες και όλος ο κόσμος της Πάτρας γνωρίζει την επιτυχία σου. Σε βαραίνει κάπως αυτή η προβολή; Σου αρέσει ή δεν σε ενδιαφέρει;

«Εμείς είμαστε αθλητές. Δεν είμασε ούτε μοντέλα, ούτε διαφημίζουμε κάτι. Συνεχίζουμε τη δουλειά μας ταπεινά, με σκυμμένο το κεφάλι, γιατί και έγω και ο προπονητής μου έχουμε πάρα πολλούς στόχους. Μ’ αρέσει που ο κόσμος χαίρεται με τη διάκρισή μου, μου δίνει συγχαρητήρια, είναι μία αναγνώριση του έργου μου, ωστόσο η δουλειά μας είναι άλλη».

– Πόσο σε έχει σκληραγωγήσει ο αθλητισμός;

«Ο αθλητισμός και πόσο μάλλον ο πρωταθλητισμός είναι σκληρός. Απαιτεί πολλές θυσίες, ωστόσο έρχονται στιγμές, λίγες μεν, αλλά μένουν χαραγμένες στη μνήμη σου. Έχω θυσιάσει αρκετά πράγματα, οι οποίες έχουν να κάνουν με τη διασκέδαση, με το φαγητό, τον ελεύθερό μου χρόνο. Ωστόσο, δεν μετανιώνω γι’ αυτή μου την επιλογή και είμαι πολύ υπερήφανος και χαρούμενος γι’ αυτό που κάνω».

– Με το σχολείο πώς τα βγάζεις πέρα;

«Είμαι πολύ καλός μαθητής. Ακολουθώ ένα πρόγραμμα, είναι διαφορετικά πράγματα αθλητισμός και σχολείο. Όσο καλός είμαι στο ένα, άλλο τόσο θέλω να είμαι και στο άλλο. Δεν παραμελλώ το σχολείο. Στο μέλλον, θέλω να μείνω κοντά στο άθλημα και γι’ αυτό θέλω να σπουδάσω κάτι σχετικό και αυτό είναι η διατροφολογία».

– Η Πάτρα έχει παράδοση στα μαχητικά σπορ. Τι είναι αυτό που κάνει την πόλη τόσο επιτυχημένη;

«Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός παιδιών τα οποία ασχολούνται με το τάε κβο ντο. Είμαστε από τις πόλεις όπου πάρα πολλά παιδάκια επιλέγουν το άθλημα για να γυμνάζονται καθημερινά και μέσα από αυτά αναδεικνύονται νέοι πρωταθλητές».

– Τι μήνυμα θα έστελνες στα παιδιά που τώρα ξεκινούν την ενασχόληση με το άθλημα;

«Να πιστεύουν στα όνειρά τους και να μην τα παρατούν ποτέ, ειδικά στη δύσκολη οικονομικά συγκυρία που διανύουμε. Ακόμη κι όταν τα πάντα είναι εναντίον τους, να το πιστεύουν, να ζήσουν αυτό το ταξίδι και να μη φοβηθούν να μείνουν κοντά στον αθλητισμό διότι είναι ό,τι καλύτερο. Και θα ήθελα να στείλω και ένα μήνυμα στους γονείς: να στέλνουν τα παιδιά στα γυμναστήρια, να τα ωθούν στον αθλητισμό διότι εκείνος τους μαθαίνει βασικές αξίες για τη μετέπειτα ζωή τους, τους προστατεύει από πάρα πολλά πράγματα και από ορισμένες κακές συνήθειες. Πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά σε αθλητικό περιβάλλον».

Μάριος Μάντζος