Με κακοκαιρία είχε υποδεχθεί το Μονπελιέ την Εθνική ομάδα όταν αυτή ξεκινούσε τα ταξίδι της στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, με κακοκαιρία την αποχαιρέτισε η Λιουμπλιάνα 24 ώρες μετά τον τελευταίο μας αγώνα στη διοργάνωση.

Η ήττα με 3-0 από την Ρωσία, στον αγώνα για τη φάση των «16» της διοργάνωσης, σφράγισε την παρουσία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στο τουρνουά, στην επιστροφή της μετά από 10 χρόνια στη γιορτή του Ευρωπαϊκού βόλεϊ όπου αποδείξαμε ότι αξίζουμε μια θέση στην ελίτ, αλλά ταυτόχρονα αντιληφθήκαμε ποιες είναι και οι διαφορές μας με τις κορυφαίες δυνάμεις της γηραιάς ηπείρου.

Με την Εθνική να πετυχαίνει και με το παραπάνω τους στόχους της καθώς στάθηκε αξιοπρεπέστατα και στους 6 αγώνες που έδωσε, αλλά πήρε και την πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης, η αγωνία όλων έχει να κάνει με την επόμενη μέρα (κι αυτό αφορά και την εθνική γυναικών, αλλά και όλο το οικοδόμημα του ελληνικού βόλεϊ γενικότερα) γεγονός που αποτυπώθηκε και στα όσα μας είπε ο Ομοσπονδιακός τεχνικός Δημήτρης Ανδρεόπουλος στον απολογισμό της παρουσίας της Εθνικής, λίγο πριν αποχαιρετίσομε την Λιουμπλιάνα.

H συνέντευξη του προπονητή της Εθνικής έγινε στον Δημήτρη Τυχάλα.

-Όταν είχε γίνει η κλήρωση είχες πει επί λέξει: «Αν συνεχιστεί η δουλειά που κάνουμε, η όρεξη των αθλητών παραμείνει και το επόμενο καλοκαίρι, έχουμε το ταλέντο και την ικανότητα, να κάνουμε και εκεί την έκπληξη και γι’ αυτό θα πάμε». Θεωρείς ότι ήταν έκπληξη τελικά αυτό που κάναμε;

«Είναι μια δήλωση που έγινε στο παρελθόν, αλλά αυτό που είχα πει τότε έγινε πραγματικότητα γιατί το να ξεπερνάς τις πιθανότητες που έχεις και να καταφέρνεις τελικά να πάρεις την πρόκριση στον επόμενο γύρο είναι μια έκπληξη.»

-Αγωνιστικά ήταν έκπληξη;

«Ο Έλληνας διεθνής αθλητής σε αυτή τη διετία (ασημένιο μετάλλιο στους Μεσοεiακούς, αήττητη πρόκριση Ευρωπαϊκό, τελικός Silver European League και η παρουσία μας στο Ευρωπαϊκό με την πρόκριση στους «16») κατέκτησε οποιονδήποτε στόχο που έθεσε η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης και μάλιστα έφτασε και λίγο παραπάνω. Η ομάδα έκανε αυτό που πρέπει. Διεκδίκησε τη νίκη σε κάθε παιχνίδι και έφτασε σταθερά σε πολύ υψηλά σημεία απόδοσης που κάπου εκεί είναι και το ταβάνι μας. Κι αυτό είναι πολύ ευχάριστο για μένα»

-Όταν ξεκίνησε η διοργάνωση έλεγες ότι αυτό που θέλεις πάνω απ’ όλα είναι να φεύγουμε από το γήπεδο έχοντας την αίσθηση ότι δώσαμε τα πάντα μέσα στο γήπεδο.

«Ναι ακριβώς αυτή την αίσθηση έχω. Αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε το κάναμε»

-Η πιο δυνατή στιγμή που έχει μείνει στο μυαλό σου απ’ αυτό το δεκαήμερο;

«Υπήρχαν πολλές αλλά η πιο δυνατή είναι η στιγμή της πρόκρισης στους 16»

-Η πιο δύσκολη;

«Το γύρισμα του αγώνα με την Πορτογαλία, όπου δεν καταφέραμε να σταθεροποιήσουμε το ρυθμό μας και δεν καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε μετά τα μέσα του παιχνιδιού το ρυθμό του αντιπάλου»

-Έχεις ζήσει Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ως αθλητής, αλλά προπονητικά η εμπειρία πως ήταν;

«Ήμασταν αρκετά προετοιμασμένοι κι ήταν έτσι όπως το φανταζόμασταν. Γενικά ήταν έτσι όπως το περιμέναμε κι όσον αφορά το επίπεδο και τη διαφορά με τη δική μας ομάδα»

-Τώρα όμως πως εξαργυρώνουμε όλο αυτό που ζήσαμε τις τελευταίες 10 μέρες αλλά και γενικότερα και τα δύο τελευταία χρόνια;

«Κι εγώ βάζω το ίδιο ερώτημα… Και τώρα; Κι η απάντηση είναι ότι μετά από πολλά χρόνια βρεθήκαμε στις 16 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Νιώσαμε όλοι ότι η ομάδα μας έδινε το μέγιστο. Αλλά παρόλα αυτά η διαφορά με το υψηλό επίπεδο είναι ξεκάθαρη.

Τα ερωτήματα είναι αν μπορούμε ανέβουμε ψηλότερα και πως μπορούμε να το πετύχουμε αυτό; Κι αυτό για να το κάνω πιο κατανοητό, εγώ πιστεύω ότι η Ελλάδα ως δυναμική βρίσκεται σε ένα γκρουπ μεσαίων ομάδων, κι αυτή τη θέση την κατακτήσαμε καθώς ήμασταν λίγο πιο πίσω, αλλά το επόμενο βήμα είναι να ξεπεράσουμε αυτές τις μεσαίες ομάδες και να σταθούμε ακριβώς κάτω από το κορυφαίο επίπεδο»

-Περιγράφεις την πρώτη απάντηση αλλά ο τρόπος;

«Ένα βήμα παραπάνω μπορούμε να το κάνουμε, όμως αυτό το βήμα είναι εξαιρετικά δύσκολο, χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα, υπομονή, επιμονή και χρειάζεται οργάνωση».

-Όλα αυτά ακούγονται λίγο γενικά…

«Οι αθλητές αυτά τα δύο χρόνια μας είπαν ξεκάθαρα με την απόδοση τους ότι είναι εδώ και θέλουν να φτάσουν ψηλότερα. Τώρα όλοι εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τους ακολουθήσουμε και αν τους δώσουμε αυτές τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να κάνουν αυτό το επόμενο βήμα».

-Καταλαβαίνω ότι όλο αυτό που περιγράφεις αφορούν…

«Το ελληνικό βόλεϊ…»

-Δηλαδή;

«Εδώ υπάρχουν δύο άξονες. Ο πρώτος αφορά καθαρά την Εθνική ανδρών με την έννοια ότι είναι η αιχμή του δόρατος του αθλήματος και τα αποτελέσματα αυτής μας δίνουν την πρόοδο και ο δεύτερος αφορά την ανάπτυξη του αθλήματος. Γι’ αυτό το δεύτερο κομμάτι δεν είμαι και ο πιο αρμόδιος να μιλήσω, αλλά πάντως είναι βέβαιο ότι χρειαζόμαστε περισσότερους νέους αθλητές να έρθουν στο άθλημα και αυτούς τους νέους αθλητές να τους διδάξουμε έτσι όπως ακριβώς πρέπει. Όμως ο άξονας που αφορά την Εθνική ανδρών αι είναι ένα καθαρά αγωνιστικό κομμάτι πρέπει να παρέχουμε συνθήκες ακριβώς όπως πρέπει στους αθλητές.

Εννοώ πολύμηνες ποιοτικές προετοιμασίες, εννοώ υλικό που μας λείπει, εννοώ συμμετοχή σε μεγάλα τουρνουά και εννοώ παιχνίδια προετοιμασίας με δυνατούς αντιπάλους. Αυτόν το δρόμο έχουμε στο παρελθόν ακολουθήσει και μας έδωσε αποτελέσματα, είναι ο μοναδικός δρόμος που χρησιμοποιούν όλες οι ομάδες στον κόσμο κι εμείς θα πρέπει να φροντίσουμε να παρέχουμε στην Εθνική όλες αυτές τις συνθήκες. Εγώ είμαι προπονητής και δεν έχω καμία σχέση με πολιτικές αντιπαλότητες.

Η διοίκηση της ΕΟΠΕ μέσα από τις δυσκολίες που γνωρίζουμε ότι αντιμετωπίζει έκανε ότι καλύτερο και παρείχε πολλά πράγματα, αλλά δυστυχώς αυτά δεν φτάνουν, χρειαζόμαστε κι άλλα».

-Ο Ανδρεόπουλος θέλει να συνεχίσει και τι όνειρα έχει για την εθνική;

«Όπως σας είπα και πιο πάνω εγώ πιστεύω ότι η Εθνική μπορεί να κάνει ένα ακόμη βήμα και να σταθεροποιηθεί κάτω από τις μεγάλες δυνάμεις του βόλεϊ, Το πιστεύω ότι έχουμε τη δυνατότητα ως ομάδα να το κάνουμε. ΑΝ όλοι οι παραπάνω λόγοι συντρέχουν, φυσικά θα ήθελα να συνεχίσω να είμαι μέλος αυτής της ομάδας»..

-Είσαι αισιόδοξος ότι θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο;

«Δεν ξέρω… Το εύχομαι και το ελπίζω».