Όαση στη φετινή πορεία του Ναυπακτιακού Αστέρα αποτέλεσε ο πατρινός μεσοεπιθετικός, Ηλίας Πετράτος. Ο 18χρονος άσος σε μία κακή χρονιά που βρίσκει τους Ναυπάκτιους να επιστρέφουν στα τοπικά της Αιτωλοακαρνανίας μετά από πέντε χρόνια, ξεχώρισε σαν τη μύγα μες το γάλα, σε μία ομάδα που μέσα στη σεζόν αποτελούταν από ένα κράμα εμπειρίας -αρχικά- και πλούσιου ταλέντου στη συνέχεια.

Ανάμεσα στα πολλά που πέτυχε ο Ηλίας Πετράτος στην πρώτη του χρονιά σε Εθνικές κατηγορίες με ανδρική ομάδα είναι, ότι παρά την ηλικία του ολοκλήρωσε τη χρονιά σαν αρχηγός (!), μπαίνοντας στα βιβλία του Ναυπακτιακού σαν ένας από τους νεότερους, αν όχι ο νεότερος αρχηγός των Ναυπάκτιων, ενώ και σε αυτά του Κυπέλλου Ελλάδας καταγράφεται σαν ένας από τους νεότερους σκόρερ.

Αρχηγός του Ναυπακτιακού Αστέρα.

Τα πρώτα βήματα

Η μέχρι τώρα πορεία του ταλαντούχου μεσοεπιθετικού περιλαμβάνει αρκετά ενδιαφέροντα σημεία κι ας ενηλικιώθηκε μόλις πρόσφατα, ενώ το μέλλον φαντάζει λαμπρό βάσει ταλέντου και δουλειάς μέχρι τώρα, ειδικά αν η τύχη του… χαμογελάσει λίγο περισσότερο απ’ ότι του έχει συμβεί μέχρι σήμερα.

Παιδί των πολύπαθων ακαδημιών της Παναχαϊκής, με αμέτρητα χαμένα ταλέντα, είχε την πρώτη του επαφή με τη μπάλα στα γήπεδα της Θύελλας αλλά αυτό κράτησε για πολύ λίγο. Από την ώρα που εντάχθηκε στα παιδικά τμήματα των «κοκκινόμαυρων» της Αγυιάς στα 12 του ξεχώρισε, ανάμεσα σε μία φουρνιά αρκετών ταλαντούχων παιδιών.

Το δίκτυο του Άτλαντα στα χρόνια της ανόδου του στις ακαδημίες ποδοσφαίρου της περιοχής, δεν άργησε να τον προσεγγίσει, ενώ τα πρώτα του χρόνια σε ανδρική ομάδα με τον Άρη Πατρών και την Α’ κατηγορία της ΕΠΣ Αχαΐας, ήρθαν στα 15 του με τον Γιάννη Βογιατζή προπονητή. Έπαιζε από μικρός καλύτερα σε επίπεδο ανδρών και η ΑΕΚ δεν άργησε να του χτυπήσει την πόρτα μαζί με τον Διόσκουρό του Αλέξη Γκολφίνο.

Τα χρόνια της ΑΕΚ και ο Ναυπακτιακός

Στην ΑΕΚ τον βρήκε ο κορωνοϊός και τα οικονομικά προβλήματα που έφερε στις ομάδες. Αναδείχθηκε από νωρίς με προπονητή τον γνωστό μας Ιβάν Νεντέλκοβιτς, για τρεις σεζόν με τις Α’ ομάδες των ακαδημιών των «κιτρινόμαυρων», έφτασε μέχρι των final-4 της Super League K-17 (για πρώτη φορά στην ιστορία της Ένωσης) και μετά άρχισαν τα δύσκολα των παιδιών της επαρχίας στις μεγάλες ομάδες, παρότι ήταν πρώτος στις αξιολογήσεις.

Επαγγελματικό συμβόλαιο και διαμονή στα Σπάτα ή παραμονή στα πιο χαμηλά τμήματα με… σπίτι δικό του, ήταν οι δύο δρόμοι που μπορούσε να πάρει, αλλά η απόφαση ήταν της ΑΕΚ που διάλεξε το δεύτερο. Κατόπιν τούτου ο Ηλίας Πετράτος έλαβε τη δική του μεγάλη απόφαση αποχωρώντας από την Ένωση και δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του ξανά σε επίπεδο ανδρών, στα 17 του πια στη Γ’ Εθνική, ενώ είχε προτάσεις από τις περισσότερες ομάδες Κ19 της Super League.

Η Ναύπακτος του Γιάννη Νταλακούρα έμοιαζε ιδανικός προορισμός και δεν άργησε να πιάσει την ευκαιρία… από τα μαλλιά. Βασικός από το ξεκίνημα, στην αρχή από τον άξονα και στη συνέχεια πίσω από τον επιθετικό, που του αρέσει και του ταιριάζει καλύτερα. Γκολ και ασίστ στο Κύπελλο Ελλάδας και όλα έμοιαζαν ιδανικά, μέχρι που ο Ναυπακτιακός δεν άντεξε και βλέποντας την καθοδική του πορεία στη χρονιά, άλλαξε όλο του σχεδόν το ρόστερ.

Παρόλα αυτά ο ίδιος έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια βασικός με απολογισμό 3 γκολ και 2 ασίστ (2 γκολ και 2 ασίστ ακόμα στο Κύπελλο Αιτωλοακαρνανίας), όντας μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις στη φετινή πορεία με τον Φίλιππο Σχοινά στη συνέχεια στον πάγκο.

Στα 18 του πλέον και με μία γεμάτη σεζόν στην πλάτη του, ετοιμάζεται για την κρισιμότερη ίσως επιλογή της καριέρας του, μέχρι την επόμενη…

Ο ίδιος άνοιξε την καρδιά του στη «Match»…

Σαν ball-boy πανηγυρίζει ένα γκολ του Θ. Αργυρόπουλου.

Ξεκινάς στην Παναχαϊκή, τι σου αφήνει η τετραετία εκεί;

«Αν η Παναχαϊκή δούλευε διαφορετικά, πιστεύω πως δεν θα είχα φύγει. Την ομάδα την αγάπησα όχι μόνο από τα δικά μας τα παιχνίδια, αλλά και από των μεγάλων που τα ζούσα από μέσα σαν ball boy. Θα ήμουνα ο πρώτος που θα έμενα εκεί και αν μου δινόταν η ευκαιρία θα έπαιζα και στην αντρική ομάδα.

Υπάρχει πολύ ταλέντο στην περιοχή και τώρα που γύρισα στην Πάτρα βλέπω αρκετά ματς τοπικού και χαίρομαι που πολλές ομάδες δίνουν ευκαιρίες σε πολλά νέα παιδιά. Μέσα από αυτά κερδίζουμε πάρα πολλά. Στις ακαδημίες βελτιώνεσαι κάθε μέρα, αλλά σαν τον ανταγωνισμό του αντρικού, δεν το βρίσκεις πουθενά», ενώ για το σήμερα συνεχίζει: «Εύχομαι η Παναχαϊκή να γυρίσει εκεί που ανήκει πραγματικά. Είναι μία ομάδα που θα γύριζα, είναι πάντα μέσα στο μυαλό μου».

Πως είναι για τα παιδιά της επαρχίας να μπαίνουν στον ανταγωνισμό των μεγάλων ομάδων;

«Οι ομάδες χρηματοδοτούν τα παιδιά της επαρχίας μέχρι ενός σημείου. Τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα και πλέον οι ομάδες παρέχουν στους παίκτες από κάποια στιγμή και μετά μόνο την προπόνηση. Πρέπει να βρεις μόνος σου σπίτι να μείνεις και δεν είναι εύκολο, ενώ παίζει ρόλο και η περιοχή που κάνουν προπονήσεις οι ομάδες. Έζησα με πολλά παιδιά από την επαρχία και είχαν όλοι το ίδιο ζήτημα».

Ποιοι είναι οι άμεσοι και οι μακροπρόθεσμοι στόχοι σου για τη συνέχεια;

«Για τη χρονιά που έρχεται θα ήθελα ένα επαγγελματικό συμβόλαιο. Να γίνω επαγγελματίας, ακόμα κι αν αγωνίζομαι στην Κ19 κάποιας ομάδας της Super League 1. Μακροπρόθεσμα δεν το έχω σκεφτεί τόσο πολύ αλλά θα ήθελα να βρίσκομαι σε ομάδα Α’ Εθνικής σε κάποια χώρα. Αν μου δοθεί η ευκαιρία θα κοιτάξω και το εξωτερικό, έχω αρχίσει και το σκέφτομαι».

Τι σου αφήνει η φετινή χρονιά;

«Σε γενικές χρονιές ήταν μια δυνατή σφαλιάρα από το ποδόσφαιρο και μου απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι εύκολο. Η Γ’ Εθνική είναι ένα πραγματικά δύσκολο πρωτάθλημα. Με γέμισε εμπειρίες, πήρα αρκετό αγωνιστικό χρόνο, έπαιξα με δυνατές ομάδες και παίκτες που έχουν κάνει καριέρα σε υψηλό επίπεδο, ενώ μου άφησε και κάποιες πόρτες ανοιχτές».

Ηλίας Μάτσας