Ξεκίνησε  το τάε κβον ντο σαν ένα ακόμα αγόρι που ήθελε να κάνει ένα μαχητικό άθλημα, ωστόσο πολύ γρήγορα το ταλέντο και η εργατικότητά του, τον έφεραν ανάμεσα στους κορυφαίους αθλητές της Ελλάδας.

Ο Σωτήρης Μιχόπουλος, στις περισσότερες διοργανώσεις τις οποίες συμμετέχει έχει πάντα μία θέση στο βάθρο των νικητών, κάτι που φάνηκε και με την πρόκρισή του στους πρόσφατους Ευρωπαϊκούς αγώνες στους οποίους ήταν ο μοναδικός πατρινός αθλητής που πήρε μέρος.

Μεγάλο όνειρο και ακόμη μεγαλύτερος στόχος είναι η παρουσία του σε μία Ολυμπιάδα, κάτι για το οποίο δουλεύουν καθημερινά με τον προπονητή του, Αντώνη Αντωνακόπουλο.

– Γιατί επέλεξες το τάε κβον ντο; Τι σου άρεσε στο συγκεκριμένο άθλημα;

«Ξεκίνησα το τάε κβον ντο όταν ήμουν έξι χρονών, όπου μου έκαναν δώρο οι γονείς μου για τα γενέθλιά μου την εγγραφή μου στην Έκρηξη Πατρών. Μέχρι τότε είχα γυρίσει πολλά αθλήματα, αλλά κανένα δεν με είχε κερδίσει. Είχε ενδιαφέρον ιδιαίτερο ένα μαχητικό άθλημα για μένα και αυτό φαινόταν ακόμη και από τις ταινίες που επέλεγα να δω».

– Και από αυτή την επιλογή κατάφερες να είσαι ένας από τους καλύτερους αθλητές στην Ελλάδα στην κατηγορία σου. ‘Ήταν εύκολη η διαδρομή;

«Μόνο εύκολη δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω. Έχω θυσιάσει και στερηθεί πολλά πράγματα στην ζωή μου, όπως βόλτες, διακοπές, αλλά επειδή αγαπάω αυτό που κάνω, δεν τα σκέφτομαι και είναι όλα μηδενικά μπροστά στο αποτέλεσμα».

– Έχεις ανέβει πολλές φορές στο βάθρο των νικητών εντός και εκτός συνόρων. Ποια είναι τα συναισθήματά σου;

«Εκεί καταλαβαίνεις ότι ο κόπος σου ανταμείβεται. Καταλαβαίνεις ότι άξιζε τον κόπο να κουράζεσαι και να ταλαιπωρείσαι για τα συναισθήματα που νιώθεις όταν ανεβαίνεις στο βάθρο οποιασδήποτε διοργάνωσης».

– Θα ήθελες να μοιραστείς την εμπειρία σου από τους πρόσφατους Ευρωπαϊκούς αγώνες όπου αγωνίστηκες;

«Ήταν η μεγαλύτερη διοργάνωση στην οποία έχω συμμετάσχει μέχρι τώρα, ήταν ουσιαστικά μία ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα. Έμαθα πολλά νέα  πράγματα αγωνιστικά, αλλά και σε ότι αφορά μια διοργάνωση γενικότερα. Είδα όλους τους αθλητές που είχα σαν πρότυπα και θαύμαζα να αγωνίζονται, ενώ κάποιους τους αντιμετώπισα κιόλας».

– Ο επόμενος αγωνιστικός στόχος σου, ποιος είναι;

«Για κάθε αθλητή ο μεγαλύτερος στόχος είναι η Ολυμπιάδα και θα παλέψω γι’ αυτόν μακροπρόθεσμα, αλλά πιο άμεσα κυνηγάμε κάθε βαθμολογουμένη διοργάνωση, καθώς και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νέων που έχω προκριθεί για να αγωνιστώ».

-Έχοντας μιλήσει με τον προπονητή σου δεν είναι όνειρο η Ολυμπιάδα, αλλά ένας εφικτός στόχος που θα παλέψετε για να τον πετύχετε. Έτσι δεν είναι;

«Είναι και όνειρο και στόχος που προσπαθούμε να πραγματοποιήσουμε, θεωρώ με πολύ προσπάθεια και σκληρή δουλειά όλα μπορούν να γίνουν. Δύσκολος στόχος, αλλά όχι ακατόρθωτος».

– Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις πρωταθλητισμό στην Ελλάδα;

«Ειδικά στο τάε κβον ντο που δεν είναι τόσο διαδεδομένο άθλημα και δεν έχει τη φήμη του ποδοσφαίρου για παράδειγμα, είναι ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα. Ευτυχώς όμως δεν μου έχει σταθεί τίποτα εμπόδιο στην προσπάθεια μου, έχω δίπλα μου ανθρώπους που με στηρίζουν και τον δάσκαλό μου και όλα πάνε καλά».

– Είσαι φοιτητής στο τμήμα ψυχολογίας. Πώς συνδυάζεις σπουδές και αθλητισμό;

«Τα συνδυάζω καλά και νομίζω ότι τα καταφέρνω. Επέλεξα την ψυχολογία γιατί στην τελευταία χρόνια που ήμουν στο σχολείο είχα πάει σε προπονητικό καμπ στη Σερβία, όπου εκεί μας μίλησαν ψυχολόγοι και τότε αποφάσισα να ασχοληθώ με την αθλητική ψυχολογία».

– Έχεις πολλά μετάλλια στο ενεργητικό σου σε Ελλάδα και εξωτερικό, ξεχωρίζεις κάποιο από αυτά;

«Σαν διάκριση μεγαλύτερη που έχω είναι το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα παίδων το 2017. Σαν καλύτερο πρωτάθλημα όμως θα επέλεγα αυτό του 2019 στη Θεσσαλονίκη, το ευρωπαϊκό συλλόγων όπου είχα παίξει πέντε δυνατούς αγώνες έχοντας νικήσει στον τελικό τον πρωταθλητή Ευρώπης της κατηγορίας. Ήταν το πιο έντονο πρωτάθλημα που έχω συμμετάσχει συναισθηματικά, αλλά και σαν αγωνιστικό αποτέλεσμα».

– Θα γύριζες το χρόνο πίσω για κάτι;

«Ναι, στους αγώνες που έδωσα στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων όπου βγήκα πέμπτος, γιατί στον αγώνα μου για να περάσω στα μετάλλια έκανα κάποια λάθη που μου στέρησαν την πρόκριση. Θα ήθελα να επαναλάβω αυτόν τον αγώνα και να μην κάνω τα λάθη που έκανα».

– Η σχέση σου με τον προπονητή σου, στην Έκρηξη, Αντώνη Αντωνακόπουλο;

«Για να καταφέρεις να φτάσεις σε ένα υψηλό επίπεδο η σχέση αθλητή και προπονητή θα πρέπει να είναι πατέρα-γιου. Αν δεν υπάρχει κατανόηση και συνεννόηση σε ένα ατομικό άθλημα δεν μπορείς να προχωρήσεις μόνος σου.

– Θεωρείς πως έχεις την ίδια αναγνώριση με τους αθλητές των ομαδικών αθλημάτων;

«Όχι βέβαια, αλλά δεν με πειράζει ή με επηρεάζει αυτό. Αυτό που με ενοχλεί όμως είναι ότι οι αθλητές ομαδικών αθλημάτων έχουν μεγαλύτερη στήριξη από ότι εμείς των ατομικών».

– Υπάρχουν άνθρωποι που σε στηρίζουν σε αυτή την προσπάθειά σου;

«Οι βασικοί υποστηρικτές είναι οι γονείς μου, καθώς και οι Κώστας Πλέγας και Φώτης Δούβρης που με στηρίζουν με τις επιχειρήσεις τους. Φυσικά και ο δάσκαλός μου που είναι πάντα δίπλα μου».

Αμαλία Λαλιώτη