Το πρώτο αφιέρωμα της εφημερίδας “Match Αχαΐας” για την Α’ Κατηγορία, που ξεκινά σε λίγες εβδομάδες. Ποιοι είναι οι συμμετέχοντες και πολλά ακόμη σε μια αναλυτική παρουσίαση.

Αποτελεί την κορυφαία κατηγορία στο τοπικό ποδόσφαιρο. Σε αυτό συμμετέχουν ποδοσφαιρικοί σταρ της περιοχής, μεγάλα ταλέντα, μπαρουτοκα- πνισμένοι άσσοι, διάττοντες αστέρες, όλοι με ένα κοινό… Το όνειρο του να παίζουν το αγαπημένο τους άθλημα στο κορυφαίο ερασιτεχνικό επίπεδο του Νομού, πάντα με κρυφές ματιές λιγάκι πιο ψηλά. Άλλωστε τα όνειρα δεν απαγορεύονται, αλλά αντίθετα αυτά δίνουν ελπίδα, δίνουν παραπάνω ζωή και στο τέλος, όπως είπε και ο Τσε Γκεβάρα, το μεγαλύτερο σύμβολο ελευθερίας και ανεξαρτησίας: «Αξίζει, φίλε μου, να υπάρχεις για ένα όνειρο, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει.»…

Ομάδες ιστορικές. Ομάδες οικονομικά εύρωστες στη σφαί- ρα του δυνατού της εποχής της κρίσης. Ομάδες που εκπρο- σωπούν χωριά και περιοχές με βαριά ονόματα. Ομάδες εργοστάσια παραγωγής παικτών που ετοιμάζουν τους επό- μενους σταρ. Ομάδες σε φθίνουσα πορεία που παλεύουν με τους «δαίμονες» τους για να παραμείνουν ζωντανές. Όλοι αυτοί, θα βρίσκονται και φέτος στην Α’ Κατηγορία της ΕΠΣΑ, μόνο που φέτος τα πράγματα άλλαξαν. Οι τέσσερις ομάδες που ανέβηκαν από την Β’ Κατηγορία, είναι τόσο δυνατά χαρ- τιά, που αμέσως ανεβάζουν τον πήχη της ανταγωνιστικότητας και δημιουργούν εξαιρετικά μεγάλες προσδοκίες για το τι θα παρακολουθήσουμε και τι να περιμένουμε… Ξεκινάμε με τον πανίσχυρο Κεραυνό Αγίου Βασιλείου. Πρό σθεσε ακόμη έναν τίτλο, το περυσινό Κύπελλο Ερασιτεχνών και πάλεψε με νύχια και με δόντια για το πρωτάθλημα κόντρα στον Διαγόρα. Οι «κυανέρυθροι» ετοιμάζονται να εξαπολύσουν και φέτος την τρομερή ισχύ τους και να «κεραυνο- βολήσουν» τους αντιπάλους που θα τους σταθούν εμπόδιο στην πορεία για την κατάκτηση των τροπαίων. Τα πράγματα στο «Χρυσανθόπουλος» ξανά θα είναι δύσκολα για όλους όσους το επισκεφθούν.

Αποτελεί τη νέα δύναμη της Δυτικής Αχαΐας. Με ιστορία λίγο πάνω από τα 20 χρόνια, ο Πανμοβριακός Ριόλου είναι μια εξαιρετικά πετυχημένη ομάδα, όπως μαρτυρά ο τελικός του Κυπέλλου Ερασιτεχνών και η 3η θέση στο πρωτάθλημα. Οι «ροσονέρι» από το Ριόλο, που μας είχαν μάθει στην εξαγωγή ταλέντων (Σπυρόπουλος, Νιφορόπουλος κ.α.), τη νέα χρονιά θα παλέψουν ξανά για να είναι στην κορυφή, δίνοντας όμως πλέον προσοχή και στις ακαδημίες τους που παράγουν «σπάνια υλικά».

Ακολουθεί η «βασίλισσα του κάμπου». Η περιβόητη ΑΕ Λιμνοχωρίου, έφτασε μια ανάσα από την διάλυση. Ανακοινώ- θηκε πως δεν θα κατέβει στο επόμενο πρωτάθλημα, αλλά και πάλι βρέθηκε ο τρόπος να είναι παρούσα. Το αλογάκι με τα πράσινα θα είναι και φέτος ανάμεσα στους καλύτερους αλλά κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το πρόσωπο που θα μας παρουσιάσει.

Μια ακόμη δυνατή παρουσία είναι αυτη του Πήγασου Πατρών. Το «φτερωτό άτι» από το Μπεγουλάκι προελαύνει στην Α’ ΕΠΣΑ. Πέρυσι τερμάτισε στην 5η θέση και φέτος ετοιμάζει ακόμη μεγαλύτερη κίνηση, βάζοντας στο… κόλπο και τον έτερο φτερωτό εκπρόσωπο της Αχαΐας, τον Πήγασο Πατρών, με τον οποίο και «ενώθηκαν» για να δημιουργήσουν μια ανίκητη διάδα, που θα συνεχίσει περήφανα να πε- τάει στους ουρανούς του ερασιτεχνικού.

Όταν λέμε Ζαρουχλεΐικα εννοούμε Ατρόμητος και όταν λέμε Ατρόμητος εννοούμε Ζαρουχλεΐκα. Οι «οράνιε» από το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό γκέτο της πόλης, με ιστορία βαριά που φτάνει τα 88 χρόνια και εκπρόσωποι μιας περιοχής με «DNA» συνιφασμένο με το ποδόσφαιρο, θέλουν να πρωτα- γωνιστήσουν ξανά και να ζήσουν παλιές εποχές Δ’ Εθνικής και τελικών κυπέλλου ερασιτεχνών συνεχίζοντας να τιμούν το όνομα τους.

Είναι με διαφορά η καλύτερη ακαδημία της Αιγιάλειας. Γεννημένη το 2004, μια ιστορική ημερομηνία για το Ελληνικό ποδόσφαιρο και την Εθνική μας που έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης, η Θύελλα Αιγίου είναι παράδειγμα προς μίμηση.  Σταθερές αξίες, βαρύτητα στις υποδομές, άνθρωποι καθαροί που αγαπούν το άθλημα. Και φέτος θα είναι υπολογίσιμος αντίπαλος.

Ακόμη ένα τεράστιο χαρτί του Πατραϊκού ποδοσφαίρου. Η Αναγέννηση μπορεί να έχασε εδώ και χρόνια το γήπεδο της στην φυσική της έδρα στο Λαδόπουλο, αλλά ότι και αν γίνει συνεχίζει να παλεύει και να παραμένει ανάμεσα στους καλύτερους. Με πορεία από το ζενίθ στο ναδίρ, από τον πρώτο τίτλο, το κύπελλο του 2013-14 στην παραλίγο πτώση, οι εκπρόσωποι του Λαδόπουλου θα είναι και φέτος από τους καθοριστικούς συντελεστές του πρωταθλήματος.

Η Νίκη Προαστίου πέρυσι έκλεισε μισό αιώνα ζωής. Η «γοητευτική» Κυρία από το Προάστιο, πλέον αποτελεί μια από τις καλύτερες ακαδημίες όχι μόνο της πόλης βάση και επίσημων εγγράφων του ΟΠΑΠ και φέτος θα δώσει 100% βάση στα παιδιά που βγαίνουν από τα… σπλάχνα της. Θα είναι και πάλι ομάδα που θα παλέψει για ένα καλό πλασάρισμα και βεβαίως με το μυαλό στο να βγάλει τους επόμενους… Μουστακόπουλους που θα διαπρέψουν σε επαγγελματικό επίπεδο.

Έφτασε και αυτός το καλοκαίρι, μια ανάσα από την διάλυση. Ο Άρης Πατρών, ο έτερος εκπρόσωπος των Προσφυγικών, με 87 χρόνια ζωής και άπειρες σελίδες επιτυχίας και δόξας, έμεινε ζωντανός χάρις στην προσωπική πρωτοβουλία και έτσι τα «ερυθρόλευκα» με το αστέρι στο στήθος θα είναι στην Α’ ΕΠΣΑ και τη νέα σεζόν. Χωρίς το παλιότερο γήπεδο της πόλης που ακόμη ταλαιπωρείται, ο Άρης αν και «τσιγγάνος» δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέα ποσότητα για κανέναν αντίπαλο εντός και εκτός έδρας.

Επόμενη ομάδα που συναντάμε, η Δόξα Παραλίας, η ομάδα των «κόκκινων» από της Δυτική πλευρά της πόλης και από τις ελάχιστες με δικό τους γήπεδο. Η ομάδα με τις πολλές ανατροπές, με νέα πρόσωπα θα παλέψει για το καλύτερο δυνατό, αλλά για ακόμη μια φορά θα κάνει «restart», μιας και οι αλλαγές θα αλλάξουν ολοκληρωτικά το πρόσωπο της.

Οι «πολεμιστές» από τα Σαγέικα δεν θα μπορούσαν να λείπουν από την συντροφιά μας. Ο σκληροτράχηλος Εθνικός, η πιο «αξιλόξενη» έδρα για κάθε αντίπαλο και οι πιο δύδκολες ώρες κάθε παίκτη, μπορεί να μην ζει πια τις δόξες της Δ’ Εθνικής των περασμένων χρόνων, αλλά είναι από τις ομάδες που πάντα αφήνουν το δικό τους στίγμα στη διοργάνωση, ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο.

Συνεχίζουμε με τα… αθάνατα «λιοντάρια» από τον Αλισσό. Ο Λέων κατάφερε να μείνει στην κατηγορία στις… καθυστερήσεις (νικώντας την Αναγέννηση με 2-0 στην αυλαία) και ξαναφόρεσε την φανέλα σε παιδιά που τίμησαν τα «κυανέρυθρα» με τον τίτλο στην Β’ το 2014-15. Θα παλέψει και φέτος για να κερδίσει την παραμονή του και να μην κινδυνέψει, ενώ σίγουρα θα ψάξει την διάκριση στο Κύπελλο, βασιζόμενος και στην δύσκολη έδρα του που πάντα παίζει καθοριστικό ρόλο.

Φτάνουμε στους νεοφώτιστους, που ομως μόνο ως τέτοιοι δεν λογίζονται…

Αρχή με την Θύελλα Πατρών, μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της πόλης, που ακόμη κρατάει την αίγλη της περασμένης δεκαετίας που την βρήκε να διαπρέπει σε Γ’ και Β’ Εθνική, πριν γυρίσει στα τοπικά. Με την παραγωγή ταλέντων να μην σταματά και την σαρωτική της πορεία με μόνο 1 ήττα στον Α’ Όμιλο, οι «κυανέρυθροι» από το «Φ. Αραβαντινός» ήδη έβαλαν στόχο την 4αδα και απειλούν τους… μεγάλους.

Ο άλλος… πρωταθλητής, είναι μια ομάδα που έχει ξεφύγει από τα τοπικά όρια. Οι απόγονοι του μεγάλου «Κώστα Δαβουρλή» πήραν επιτέλους ένα τρόπαιο που τόσα χρόνια άξιζαν, αγωνιζόμενοι με παίκτες μόνο από την ακαδημία τους και πιστοί στην ιδεολογία της περί… Αθλέτικ Μπιλμπάο. Φέτος, έκαναν μεταγραφή προπονητή και θέλουν να είναι η ευχάρι- στη έκπληξη του πρωτθαλήματος.

Προτελευταίος ακόμη ένας σύλλογος με τεράστια φανέλα. Οι «κουκουβάγιες» από την Οβρυά, με τα «κιτρινόμαυρα» χρώματα, ο Φωστήρας, μετά από χρόνια ανέβηκε ως 2ος του Α’ Ομίλου στα σαλόνια. Η ομάδα με τις πολλές παρουσίες στην Δ’ Εθνική, το πρωτάθλημα του 2003 και το Κύπελλο του 2005, αναζητά νέες επιτυχίες και θέλει να ξανακάνει την συνοικία της Μεταμόρφωσης Σωτήρος, κέντρο του Αχαϊκου ποδοσφαίρου.

«Πολλοί δε έσονται πρώτοι έσχατοι και έσχατοι πρώτοι» είπε ο Ιησούς Χριστός και ο τελευταίος μας παίκτης μπορεί στο τέλος να είναι ο πρωταθλητής. 17 χρόνια ήταν πολλά στην ανυπαρξία και ο Αετός Πατρών είναι επιτέλους και πάλι την Α’ Κατηγορία. Το καμάρι της Αγίας Σοφίας ήρθε αποφασισμένο να γιορτάσει τα 90 χρόνια ζωής του με τον καλύτερο τρόπο. Και ο πήχης μπήκε πολύ ψηλά.

Βαγγέλης Μιχάλης