Τα παλιότερα χρόνια, η συμμετοχή σε ευρωπαϊκή διοργάνωση ήταν προνόμιο μιας συγκεκριμένης ελίτ προπονητών.

Κατοικοεδρεύοντας στη… “δεξαμενή”, μπορούσες να βρεθείς από τα αζήτητα, στο πάγκο ομάδων με υψηλές βλέψεις και προσυπολογισμό. Όσοι δεν αποτελούσαν μέλος της όμως, παρά τα τεκμήρια επιτυχίας στη καριέρα τους, δεν είχαν τη δυνατότητα “προβιβασμού”.

Με το διάβα του καιρού, φύτρωσαν άνθη αξιοκρατίας στο “χωράφι” του μπάσκετ. Ο απαραίτητος παραγκωνισμός της παρωχημένης προπονητικής σχολής πήρε σάρκα και οστά. Μια νέα γενιά τεχνικών έκανε την εμφάνισή της, αλλάζοντας άρδην την εικόνα της A1.

Ανάμεσά τους, είναι και δύο καλοί φίλοι, που πέρασαν το κατώφλι της προπονητικής σχεδόν ταυτόχρονα. Μάκης Γιατράς και Χρήστος Σερέλης, όργωσαν τις χαμηλότερες κατηγορίες, αποδείχθηκαν άκρως αποτελεσματικοί και σε πείσμα της μισαλλοδοξίας ορισμένων, κρατάνε… διαβατήριο στα χέρια τους.

Ο πρώτος θα το χρησιμοποιήσει σίγουρα μέχρι και τις 6 Φεβρουαρίου (τελευταίος αγώνας των ομίλων απέναντι στη Βίρτους Μπολόνια), ενώ ο δεύτερος, θα διεκδικήσει πρόκριση στους ομίλους του FIBA Europe Cup, αρχής γενομένης από τον σημερινό αγώνα (20/9) απέναντι στην Ντνίπρο για τον πρώτο προκριματικό γύρο, ενώ θα ακολουθήσει η ραβάνς στην Ουκρανία (26/9). Αν το Λαύριο περάσει το εμπόδιο της Ντνίπρο, θα βρει απέναντί του την Άλμπα Φέχερβαρ από την Ουγγαρία, στον δεύτερο και τελευταίο προκριματικό πριν τους ομίλους.

Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από την τελική πορεία του Προμηθέα και του Λαυρίου, οι Γιατράς και Σερέλης ανοίγουν τον δρόμο σε πολλούς υποτιμημένους προπονητές που περιμένουν απλά μια ευκαιρία.

Και κάτι τελευταίο. Ο τρόπος που κοιτάει ο ένας τον άλλον, σε κάθε κοινή συνέντευξη τύπου, μαρτυρά μια επιμελώς κρυμμένη χαρά, για το σημείο, που μετά από κόπο, έφτασαν.

Νίκος Καλουδιώτης