Στη  «Match» μίλησε ο Χάρης Ράντος μία εβδομάδα μετά την αποχώρησή του από της ακαδημίες της Παναχαϊκής, σε μία συνέντευξη γεμάτη ατάκες, για την πορεία και το ταλέντο της ομάδας.

«Έγινε μια προσπάθεια που έχει θετικό πρόσημο και μόνο. Δημιουργήθηκαν τρεις ομάδες εκ του μηδενός και είχαν πολύ θετική παρουσία. Κάτι που φάνηκε και από τα αποτελέσματα, χωρίς αυτά να αποτελούν δείγμα σε αυτές τις ηλικίες. Το καλύτερο παράσημο για μας ήταν η γνώμη των άλλων ομάδων. Είχαμε πολλές δυσκολίες να αποκτήσουμε παίκτες γιατί δεν έβλεπαν με καλό μάτι οι ομάδες αυτό που πήγαμε να κάνουμε, ωστόσο κερδίσαμε την εμπιστοσύνη τους αλλά και των ποδοσφαιριστών με τη δουλειά μας.

Είμαι πολύ στεναχωρημένος που έφυγα, γιατί είναι πρώτη φορά στην προπονητική μου διαδρομή που φεύγω στη μέση της διαδρομής από έναν σύλλογο. Αλλά για λόγους λειτουργίας ήταν το καλύτερο, δεν μπορούσα να πράξω διαφορετικά.

Είμαι πολύ ικανοποιημένος από την εξέλιξη που είδα στα παιδιά. Στάθηκαν απέναντι σε μεγαθήρια όπως είναι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και πήραν αποτελέσματα. Δεν έχω παράπονο από κανέναν, η Παναχαϊκή πρέπει να δουλεύει στο μέγιστο βαθμό και θεώρησα σωστό προς την ιστορία της, να αποχωρήσω».

«Τιμή μας να παίζουν παίκτες στην πρώτη ομάδα»

Για την αποχώρηση και το χρονικό σημείο αυτής, υπογράμμισε κατηγορηματικά την απόσταση του από τα γεγονότα της πρώτης ομάδας και ταυτόχρονα περήφανος για τα παιδιά που προβιβάστηκαν σε αυτή.

«Δεν έχει να κάνει με το οικονομικό. Σε καμία περίπτωση δεν έχει να κάνει με τις εξελίξεις στην ΠΑΕ, ούτε έχει συμβεί το οτιδήποτε με το προπονητικό τιμ της πρώτης ομάδας. Ήταν τιμή μας να παίζουν τα παιδιά μας στην πρώτη ομάδα. Τα παιδιά αυτά μπορούν να σταθούν επάξια στην προπονητική διαδικασία των ‘μεγάλων’, το δείχνουν και οι μετρήσεις».

– Που οφείλονται όμως αυτές οι μετρήσεις;

«Η παρουσία του Νίκου Κατσαρέλη έπαιξε μεγάλο ρόλο. Θεωρώ ότι στο κομμάτι που είχε αναλάβει, το έφερε εις πέρας και με μεγάλη επιτυχία. Ο κ. Παρασκευόπουλος είχε επικουρικό ρόλο, μας καθοδηγούσε κατάλληλα, αλλά η δουλειά του Ν. Κατσαρέλη ήταν πολύ σημαντική».

– Η αλήθεια είναι πως είδαμε μεγάλο δέσιμο στην ομάδα.

«Το μεγαλύτερό μας επίτευγμα ήταν αυτό, ότι τα παιδιά κατάλαβαν το μέγεθος της φανέλας που φορούσαν. Όταν φοράς τη φανέλα της Παναχαϊκής, ανεβαίνεις τουλάχιστον 20% αγωνιστικά. Το αποδεικνύουν και οι ποδοσφαιριστές της πρώτης ομάδας».

«Ομάδα χωρίς γήπεδο, σμόκιν με λινά παπούτσια!»

– Μπορεί η Παναχαϊκή να κρατήσει τα μεγαλύτερα ταλέντα της Αχαΐας;

«Μόνο αν έχει σταθερό γήπεδο για προπονήσεις! Η Παναχαϊκή αποτέλεσε πόλο έλξης και μάλιστα προσέλκυσε το μεγαλύτερο ποσοστό των ποδοσφαιριστών που έπαιζαν στις μικτές. Υπήρχε οργανόγραμμα, σωστή λειτουργία και δομή. Καλοί παίκτες χωρίς γήπεδο, είναι σαν να φοράς σμόκιν με λινά παπούτσια!», τόνισε και συνέχισε:

«Σε κάθε ηλικιακή κατηγορία στην Αχαΐα υπάρχει τουλάχιστον μία 15άδα ικανών ποδοσφαιριστών, που αν δουλέψουν σε σωστές βάσεις μπορούν να ανταπεξέλθουν σε επίπεδο Εθνικού πρωταθλήματος. Όποιος Πατρινός ποδοσφαιριστής έχει κάνει καριέρα έχει περάσει από την Παναχαϊκή, αυτό τα λέει όλα. Όταν βούλιαξε ο ‘Τιτανικός’ πήρε μαζί και τα μαχαιροπήρουνα! Ότι είναι ο Άγιαξ στην Ολλανδία, είναι και η Παναχαϊκή στην Αχαΐα, ταλέντο πάντα υπάρχει».

Κλείνοντας τόνισε: «Την Παναχαϊκή την θεωρώ σπίτι μου. Πάω στο γήπεδο από το 1994 και να έχω δύναμη, να πηγαίνω μέχρι τα βαθιά μου γεράματα. Η Παναχαϊκή έχει 132 χρόνια ιστορίας, υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, είναι η κοιτίδα του Πατραϊκού αθλητισμού. Είναι θετικό το πρόσημο στη συνεργασία μας με τον Άρη Ρούσσο. Το ίδιο ισχύει και για τη διοίκηση της ομάδας, που μας βοήθησε πολύ. Είναι τιμή μου που συνεργάστηκα με τον κ. Παπουτσάκη και τον κ. Ροζή».

Ηλίας Μάτσας