«Ο δρόμος έρημος πλάι στο Μολδάβα ψάχνω τον άγιο των γεφυριών. Στη διάβαση ο ποδηλάτης στη σέλα του πάνω σκυφτός απέναντί μου ευγενής μεσαιωνικός ιππότης μ’ έτοιμα τα σπιρούνια και το βλέμμα του για κονταρομαχία. Περνάω απ’ τη μεριά του ανυπόμονα η κίνησή μου δεν τον ξεγελά το κόκκινο φανάρι θεϊκή απειλή μια λαιμητόμος να του πέσει στο κεφάλι. Ήρεμη Πράγα, Κυριακή πρωί με μάχες τρυφερές στα χαρακώματά της». (*)

Για την σημαντικότητα και την ιδιαιτερότητα του ποδηλάτου υπάρχουν άπειρες απόψεις. Ο καθένας όμως, το αέναο γύρισμα των ακτινών το αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Για κάποιους είναι κάτι περισσότερο από ένα παιδικό μέσο χαράς και έκφρασης ελευθερίας και αν μπούμε στον κόσμο των «μεγάλων», η ρήση του Αϊνστάιν ότι «η ζωή είναι σαν το ποδήλατο. Για να κρατήσεις την ισορροπία σου πρέπει να προχωράς συνεχώς» μοιάζει πιο ουσιαστική από οτιδήποτε.

Στο Pick Patras του 2011 σε ένα από τα event της διοργάνωσης

Στην πόλη μας πολλοί είναι αυτοί που καταφέρνουν να διαπρέπουν σε ένα όχι τόσο προβεβλημένο χώρο, με την ποδηλασία να προσφέρει κατά καιρούς τεράστιες επιτυχίες, αλλά την «λάμψη» τους να φθίνει μαζί με την δύση του ηλίου. Ένα από τα πρόσωπα που ξεχωρίζουν στην Πάτρα, ταξιδεύοντας από διοργάνωση σε διοργάνωση και από… εμπειρία σε εμπειρία είναι ο Γιώργος Κάρλος, πρωταθλητής ποδηλασίας του Π.Ο.Π., ο οποίος εδώ και μια 20ετια ζει και αναπνέει… πάνω σε 2 ρόδες.

«ΧΡΥΣΕΣ» ΟΡΘΟΠΕΤΑΛΙΕΣ…
Ξεκίνησε μόλις στα 11 του χρόνια την ενασχόληση (κάπου στο 1995) και από το 1997 με καθημερινές προπονήσεις με τον Ποδηλατικό Όμιλο Πατρών. Η πορεία του άκρως ήταν ανοδική και ο Κάρλος το 2003 συμμετείχε στο test event των Ο.Α. σαν οδηγός κριτών, ενώ στους Ολυμπιακούς του 2004 στην Αθήνα συμμετείχε σαν εθελοντής ποδηλασίας πίστας και δρόμου. Συμμετέχει ανελλιπώς στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα ποδηλασίας και τα τελευταία 10 χρόνια είναι κριτής με μηχανή στον κλασικό αγώνα του ΠΟΠ «Πάτρα – Καλάβρυτα». Από το 2015 έως και σήμερα έχει αναλάβει ένα σημαντικό κομμάτι στην ακαδημία του Ποδηλατικού Ομίλου της Πάτρας και έχει υπάρξει πάμπολες φορές συνοδός/προπονητής των μικρών κατηγοριών του Π.Ο.Π. σε αγωνιστικές υποχρεώσεις.

Σε μια από τις “εξορμήσεις” με την ποδηλατική ακαδημία του Π.Ο.Π.

Τελευταία μεγάλη διάκριση ήταν η 7η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πίστας 2015, στο ομαδικό σπριντ, μαζί με τους Παναγιώτη Καραβιώτη και Νίκο Βουκελάτο με την ομάδα «Γ.Σ. Δύμη». Αγωνίστηκε τότε για πρώτη φορά στο συγκεκριμένο αγώνισμα, σαν επιστροφή στα Πανελλήνια πρωταθλήματα, έπειτα από τρία χρόνια αποχής.

Πρώτος από αριστερά, σε μια από τις συμμετοχές του σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα

Πλέον ο Πατρινός προπονητής, συνεχίζει το «έργο» του αναδεικνύοντας μικρούς ατρόμητους ποδηλάτες και αποκαλύπτοντας τους τα μυστικά του ξεχωριστού αυτού αθλήματος, ενώ παράλληλα δραστηριοποιείται σαν «spinning instructor» σε γυμναστήρια της πόλης, συμμετέχοντας σε όλα τα «spinning event» που έχουν διοργανωθεί στην Αθήνα.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η διαδρομή ήταν ομαλή σαν τις λείες πίστες που αγωνίζεται. Πολλά χιλιόμετρα, τεράστια κούραση και συνεχόμενες πτώσεις, εντός και εκτός εισαγωγικών. Και αν σε μια από αυτές αποχωρίστηκε αυτό που αγαπάει για περίπου 6 χρόνια, αφού η ζωή δεν χαρίζει σε κανέναν έναν δρόμο χαραγμένο με ευκολίες, το πείσμα που τον διακατέχει και η αγάπη για το ποδήλατο ήταν αυτά που τον ώθησαν να ανέβει ξανά στη σέλα και να τρέξει ξανά σαν άνεμος, να χαθεί σε τοπία, να δει την φύση σε κάθε της μορφή και να απολαύσει την πνευματική χαλάρωση και την ηρεμία που του προσφέρει…

Βαγγέλης Μιχάλης

(*) Το απόσπασμα στην αρχή του κειμένου προέρχεται από τη συλλογή «Πρωί στο φρύδι», του Βασίλη  Παππά, εκδ. Κέδρος, 2003.

Στο φιλανθρωπικό “SPINNING EVENT” που διοργάνωσε ο τηλεοπτικός σταθμός “OPEN” στο Μαρούσι τον Σεπτέμβρη του 2019