Στις 23 Ιουλίου 2018 ένας ταλαντούχος… βιρτουόζος της μπάλας από την Αργεντινή συμφωνεί σε όλα με την Παναχαϊκή για να φορέσει τη φανέλα της.

Συνέντευξη στον Κυριάκο Δημητρόπουλο

Όλες οι… συστατικές επιστολές που συνόδευαν το όνομα του μιλούσαν για έναν «αρτίστα», έναν εξαιρετικό μεσοεπιθετικό που μπορεί όχι μόνο να οργανώσει επιθέσεις, αλλά και να κάνει άνω κάτω τις αντίπαλες άμυνες.

Ούτε ο ίδιος ο Ίσρα Κολ, όμως, δεν περίμενε το δέσιμο που θα ένιωθα φορώντας την κοκκινόμαυρη φανέλα. Αγαπήθηκε από τον κόσμο, αγάπησε πολύ και εκείνος την ομάδα και κατάφερε να καταγράψει 43 συμμετοχές, 4 γκολ και 5 ασίστ μέχρι που αποχώρησε στις 2 Γενάρη του 2020 για τον Απόλλων Σμύρνης.

Πλέον, ο 28χρονος επιθετικός σαρώνει με τη φανέλα του Απόλλων Λεμεσού στην Κύπρο, με την ομάδα του να βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας και να διεκδικεί το πρωτάθλημα. Η «Match» εντόπισε τον Κολ και εκείνος άνοιξε την καρδιά του για την Παναχαϊκή (και όχι μόνο), σε μια συνέντευξη που αξίζει της προσοχής σας.

-Ίσραελ, να ξεκινήσουμε με την καριέρα σου στην Κύπρο. Πως είναι η εμπειρία ως τώρα με τη φανέλα του Απόλλωνα Λεμεσού;

«Πάνε όλα υπέροχα, δόξα τω θεό. Ο Απόλλωνας είναι μια μεγάλη ομάδα στην Κύπρο με βαθιά ιστορία και πραγματικά με υπολογίζουν και με εμπιστεύονται στον σύλλογο. Και αυτό είναι κάτι που κάθε ποδοσφαιριστής επιθυμεί και με κάνει χαρούμενο».

-Η ομάδα σου είναι πρώτη στην βαθμολογία του πρωταθλήματος και συνεπώς διεκδικεί για τα καλά το πρωτάθλημα. Είσαι αισιόδοξος ότι μπορείτε να τα καταφέρετε;

«Ναι, πράγματι η σεζόν έχει εξελιχθεί πολύ καλά για εμάς, αλλά τίποτα ακόμα δεν έχει τελειώσει και πρέπει να έχουμε ακόμα το κεφάλι χαμηλά. Γνωρίζουμε ότι τα παιχνίδια γίνονται ολοένα και πιο δύσκολα, ωστόσο προετοιμαζόμαστε σκληρά και έχουμε θέληση να τα καταφέρουμε. Αν το θέλει ο θεός, θα είμαστε οι πρωταθλητές στο τέλος της σεζόν».

-Μίλησε μου για την απόφαση σου να πάρεις μεταγραφή στην Κύπρο το καλοκαίρι. Ήταν δύσκολο για εσένα;

«Σίγουρα ήταν μια απόλυτα συνειδητή απόφαση το να πάω στην Κύπρο. Δεν ήξερα πολλά στην αρχή, ωστόσο όταν κάθισα και διάβασα για την ιστορία του Απόλλωνα και είδα τους οπαδούς μας, δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά. Και βεβαίως αποδείχθηκε πως η απόφαση μου ήταν σωστή».

-Πάμε τώρα στην Παναχαϊκή, ένα μεγάλο κεφάλαιο της καριέρας σου. Τι θυμάσαι περισσότερο από το πέρασμα σου στην Πάτρα; Από την στιγμή δηλαδή που υπέγραψες, μέχρι και όταν αποχώρησες για τον Απόλλων Σμύρνης…

«Θυμάμαι τα πάντα για την Παναχαϊκή. Από το γεγονός ότι οι συμπαίκτες μου, με μάθαιναν ελληνικά, μέχρι τις πλάκες που μου έκαναν για το γεγονός ότι στην αρχή δεν μιλούσα καλά αγγλικά. Που ήταν δίπλα μου σε κάθε μου στιγμή, καλή ή κακή. Θυμάμαι χαρακτηριστικά εννοείται την πρώτη φορά που σκόραρα και πανηγύρισα και γενικότερα έχω μόνο υπέροχες αναμνήσεις από αυτό τον σύλλογο.

Και το τελευταίο που μου έρχεται στο μυαλό χρονικά, ήταν τα δάκρυα προτού αποχωρήσω για τον Απόλλων Σμύρνης, μια εξαιρετικά δύσκολη ημέρα.. Η Παναχαϊκή σημαίνει πολλά για εμένα».

-Μαθαίνεις καθόλου νέα της Παναχαϊκής;

«Ναι, η αλήθεια είναι ότι προσπαθώ να παρακολουθώ κάποια παιχνίδια της ομάδας. Αλλά όταν αυτό δεν μπορεί να συμβεί, τότε βλέπω και τα social media του συλλόγου, συνεπώς ενημερώνομαι από εκεί για το τι συμβαίνει και θεωρώ ότι η ομάδα θα πετύχει τους στόχους της, αφού είναι ένας πολύ μεγάλος σύλλογος».

-Θα ήθελες ποτέ να επιστρέψεις και να φορέσεις και πάλι την κοκκινόμαυρη φανέλα;

«Έχω στην καρδιά μου την Παναχαϊκή, τους ανθρώπους, τους οπαδούς της. Και βέβαια θα ήθελα κάποια στιγμή να επιστρέψω, αφού η σύνδεση μου με αυτή την ομάδα είναι μοναδική. Ποτέ δεν μπορεί να πεις ποτέ σε μια τέτοια κατάσταση».

-Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στους φιλάθλους της Παναχαϊκής;

«Θέλω να τους ευχαριστήσω για όλη την αγάπη που μου έδειξαν όλα τα χρόνια που αγωνίστηκα με τη φανέλα της ομάδας τους. Με σεβάστηκαν και αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω τον Κώστα Κατσουράνη και τον Σωκράτη Οφρυδόπουλο που με έφεραν στην Παναχαϊκή, διότι αυτή η ποδοσφαιρική εμπειρία στην Πάτρα, με βοήθησε να γίνω καλύτερος ποδοσφαιριστής, αλλά και καλύτερος άνθρωπος».

-Είσαι μόλις 28 ετών και έχεις πολλά ακόμα χρόνια μπροστά σου ώστε να συνεχίζεις να κάνεις αυτό που αγαπάς περισσότερο. Αλήθεια, ποιος είναι ο μεγαλύτερος στόχος σου;

«Θέλω να ευχαριστιέμαι κάθε μέρα τη ζωή μου, αυτό που κάνω, δηλαδή τη μεγάλη μου αγάπη, το ποδόσφαιρο! Ευχαριστώ τον θεό, διότι χάρη σε αυτόν τα έχω καταφέρει και διότι χωρίς τη βοήθεια του δεν θα βρισκόμουν σε αυτό το σημείο».

-Μετά από όλα αυτά τα χρόνια που παίζεις καθημερινά ποδόσφαιρο, ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχεις διδαχθεί;

«Το μεγαλύτερο μάθημα που έχει πάρει, είναι πως στη ζωή μου πρέπει να συνεχίζω και να κοιτάω μπροστά, όποιες και να είναι οι συνθήκες. Όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα. Εμπιστεύομαι το θεό, διότι μόνο εκείνος μπορεί να δει τα πάντα και κάθε μέρα δίνω τον καλύτερο μου εαυτό».

www.matchnews.gr