Κώστας Κυριακόπουλος… part 2!
Ο πατέρας του πατρινού αριστερού οπισθοφύλακα της Σασουόλο εκμυστηρεύεται στη «Match» στο δεύτερο μέρος της συνέντευξη του όλα όσα συνέβησαν στην περίοδο του κορωνοϊού για τον Γιώργο, το “παραθυράκι” της Εθνικής ομάδας, την αποφασιστικότητα που έδειξε ο ιταλικός σύλλογος για την απόκτηση του γιου του, αλλά και την ιστορική φάση με τα μεγαθήρια της Γιουβέντους στο τοίχος.
Τέλος, μοιράστηκε μαζί μας και τις δικές του ευχές για το παιδί του.
Η Συνέντευξη στον Κυριάκο Δημητρόπουλο
-Το πίστευε όσο περνούσε ο χρόνος ότι θα παραμείνει στην ομάδα;
Η Σασουόλο ήταν αποφασισμένη να τον κρατήσει, δεν την ένοιαζαν τα λεφτά, από την στιγμή που ο προπονητής τον ήθελε διακαώς. Μάλιστα, από κάποια στιγμή και μετά τον είδαν και σαν… επένδυση.
Αυτό συνέβη όταν μάθαμε πως τον ζητούν και άλλες ομάδες, αλλά στον σύλλογο (που είχε και το προβάδισμα λόγω της ρήτρας), ήταν κατηγορηματικοί πως ο Κυριακόπουλος δεν πωλείται, έβαλαν «φρένο». Ο ίδιος όσο έπαιζε έπαιρνε την απαραίτητη αυτοπεποίθηση και περίμενε τις εξελίξεις».
-Ο κορωνοϊός τον έβαλε σε δεύτερες σκέψεις για το μέλλον του στην Ιταλία;
«Όχι δεν φοβήθηκε καθόλου σε αυτό το κομμάτι. Το δύσκολο για τον Γιώργο ήταν πως βρισκόταν 3 μήνες μόνος του σε ένα δωμάτιο, μιλούσε με τους… τοίχους.
Δεν μπορούσε ούτε σε κάποιον φίλο του ποδοσφαιριστή να πάει, μια βόλτα στο παρακάτω στενό, χωρίς ποδόσφαιρο, και αυτό, τίποτα άλλο.
Ήθελε πολύ στήριξη, έπεσε μπόλικη βιντεοκλήση (σ.σ. γέλια), για να μπορούμε να τον παρηγορούμε. Και βεβαίως είχε και ένα μικρό αντίκτυπο όσον αφορά την Εθνική Ελλάδος, γιατί τον είχαν καλέσει για δυο φιλικά στις ΗΠΑ αλλά μετέπειτα ακυρώθηκαν».
-Θα τον επισκεφτείτε τώρα στην Ιταλία, έχετε πάει στο προπονητικό;
«Ναι βεβαίως, εγώ έχω ήδη πάει δυο φορές και άλλες τόσες η γυναίκα μου. Και αν όλα πάνε καλά σε ένα μήνα θα θέλαμε να ξαναπάμε.
Όσο για το αθλητικό κέντρο, καταλαβαίνεις όταν πας πως… τα έχουν όλα εκεί.
Είναι το ιδανικό περιβάλλον, με τις κατάλληλες συνθήκες και το κίνητρο πως κάθε προπόνηση μπορεί να σου δώσει ένα «εισιτήριο» για να παίξεις με τη Ρόμα, τη Ίντερ, την Γιουβέντους, πως θα κοντραριστείς με παίκτες μεγάλου βεληνεκούς».
-Φαντάζομαι η εικόνα που εκτελεί το φάουλ και στο τοίχος έχει τους Ρονάλντο, Ιγκουαϊν, Μπεντακούρ, Πιάνιτς και Μπερναντέσκι σας έχει μείνει αξέχαστη…
«Όταν είδαμε αυτή τη φάση, σκέφτηκα τι άλλο να είχε ονειρευτεί ένα παιδί 17 χρονών από τότε. Ήταν το τέλειο, κάτι μοναδικό για εκείνον και για εμάς. Μας είχε πει ότι εκείνη τη στιγμή είχε ανατριχιάσει…»
-Τι του εύχεστε από εδώ και πέρα;
«Μου έλεγε από μικρός «Μπαμπά εγώ θα γίνω πρωταθλητής».
Και πράγματι πλέον παίζει στο κορυφαίο επίπεδο. Ωστόσο πάντα ήταν ταπεινός, προσγειωμένος και δουλευταράς και ακριβώς αυτά τα συστατικά του εύχομαι να τα κρατήσει για πάντα.
Να συνεχίσει το ίδιο, να έχει πάνω από όλα την υγεία του και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν. Κι εμείς θα είμαστε πάντα εδώ για εκείνον».
