Είναι η πολυπληθέστερη αποστολή – με χαοτική διαφορά από την επόμενη – της ελληνικής ομάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισίου. Σε κάθε – μα σε κάθε – μεγάλη διοργάνωση όλο και κάτι θα γραφτεί για τον «φτωχό συγγενή» υγρό στίβο αφού οι πρωταγωνιστές του φροντίζουν γι’ αυτό. Όχι στα λόγια και τις βαρύγδουπές, τις πολυσυζητημένες δηλώσεις ‘εθνικής υπερηφάνειας’ αλλά στην ουσία, στην πράξη. Εκεί που είναι το δικό τους αντικείμενο.

Δίχως το παραμικρό ίχνος βεντετισμού. Οι περισσότεροι αθλητές και αθλήτριες βλέπετε, όταν πέφτουν πρόσωπο με πρόσωπο με εκπροσώπους των Media, προσπαθούν να αλλάξουν πεζοδρόμιο και αν δεν μπορούν να τους αποφύγουν, έστω να δώσουν απαντήσεις, σχεδόν μηχανικές για να συνεχίσουν το δρόμο τους. Ουδεμία θέληση για κακολογία, άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που ο επαγγελματικός τους βίος μπαίνει στα… χωράφια του κοινωνικού και αυτό δεν αρέσει σε κανέναν.

Με δ’ αυτούς, του υγρού στίβου, είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Θέλετε επειδή δεν έχουν πολλές “επισκέψεις” και ευκαιρίες να τα… πουν μπροστά σε μία κάμερα; Ίσως! Θέλετε για το ποιόν τους το οποίο διάλεξε ένα σαφώς λιγότερο λαοφιλές άθλημα να υπηρετεί ή αυτό τους διάλεξε όπως αρέσκονται πολλές φορές να αναφέρουν; Ίσως! Θέλετε από τις δυσκολίες και τα εμπόδια που περνούν μέχρι να φτάσουν στο τέλος μίας διαδρομής; Ίσως! Σίγουρα πάντως κάθε τους λέξη πηγάζει από μέσα τους. Είναι αληθινοί, είναι αυθεντικοί.

Είναι μεγάλη η χαρά και η τιμή που ζούμε και ασχολούμαστε, όσοι είμαστε αυτοί που ασχολούμαστε τέλος πάντων, με μία ιδιαίτερα χαρισματική γενιά Ελληνίδων και Ελλήνων αθλητών του υγρού στίβου. Ξέχωρα από τα μετάλλια, τις διακρίσεις, τις πορείες και τις παρουσίες στο βάθρο είμαστε τυχεροί διότι συνυπάρχουμε με σπουδαίους και καλοπροαίρετους ανθρώπους που ξέρουν να αναγνωρίζουν. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό στη ζωή.

Φτάνει με την εισαγωγή αλλά η Νόρα Δράκου και η ολιγόλεπτη επικοινωνία μαζί της στη Media Day της ΚΟΕ, έδωσε αφορμές για ενδοσκόπηση γύρω από το χώρο. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια φόρεσε το χαμόγελο που συνήθως τη συντροφεύει γιατί έτσι έχει επιλέξει, όχι από την ανάγκη του “φαίνεσθαι” και μοιράστηκε σκέψεις και συναισθήματα στο AQF24.

Λίγο πριν τη συμμετοχή της για 4η φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, νιώθει σαν να είναι πρωτάρα. Τέτοιος είναι ο ενθουσιασμός και η προσμονή. Και αυτό γιατί ήρθε με πολύ κόπο η παρουσία της, γιατί κυνήγησε τα όνειρά της και αυτά έγιναν απτά.

Η Νόρα Δράκου είναι ένα παιδί που μεγαλώνει και συνεχίζει να μετράει τα άστρα. Θεωρεί την επιστροφή της στην Πάτρα κομβική απόφαση για να βρει και πάλι την ψυχική της ηρεμία. Στις ρίζες της με τους δικούς της ανθρώπους ανέκτησε την χαμένη της ψυχολογία.

Μία κουβέντα γεμάτη ατάκες, πηγαίες και αυθόρμητες. Το ταξίδι του αθλητισμού και πόσο την έχει αλλάξει, τα μετάλλια στο Βελιγράδι, τι προηγήθηκε του τελικού στο 50άρι ύπτιο που ήξερε ότι μπορούσε και το ηθικό δίδαγμα. Απολαυστική, ξεχωριστή, ιδιαίτερη Νόρα Δράκου.