Ο Νίκος Μαρούδας είναι ένας από τους πιο καταξιωμένους και έγκριτους οικονομικούς αναλυτές στην Πάτρα, με επισημάνσεις και αναφορές που συχνά προκαλούν συζητήσεις.

Υπήρξε, παράλληλα, ένας από τους πιο επιτυχημένους χρηματιστές στη Δυτική Ελλάδα, όχι μόνο τον καιρό της «παραζάλης» του Χρηματιστηρίου -τότε, μάλιστα, ήταν από τις λίγες νουνεχείς και ψύχραιμες φωνές που είχαν, περίπου, προβλέψει τα μελλούμενα…- αλλά και πολύ πριν. Όπως και μετά αρκετά χρόνια.

Κοινό μυστικό είναι ότι ο Νίκος Μαρούδας κατάφερε να προφυλάξει πολλούς πατρινούς πελάτες του την περίοδο της κατακρήμνισης του Χρηματιστηρίου και, απ’ την άλλη, με σωστές επενδυτικές συμβουλές και προσεγμένη στρατηγική να βοηθήσει άλλους – άλλα και τοπικές επιχειρήσεις- ώστε να αξιοποιήσουν με καλές αποδόσεις τα κεφαλαία τους.

Μια στιγμή αρκούσε, όμως, για να αλλάξει ρότα στη ζωή του.

Ασχολούμενος εδώ και μερικά χρόνια με κρουαζιέρες πολυτελών σκαφών, με έδρα την Ζάκυνθο. Ο Νίκος Μαρούδας μίλησε στην «Πολιτεία» για αυτό του το βήμα αλλά και για την κρίση του κορωνοϊού και τις οικονομικές επιπτώσεις που αναπόφευκτα θα φέρει στην παγκόσμια, στην εθνική και στη τοπική οικονομία.

Γνώμη του είναι ότι οι εξελίξεις που έρχονται θα είναι ζοφερές σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, εκτιμώντας ότι η πανδημία του κορωνοϊού θα είναι καταλύτης αλυσιδωτών εξελίξεων που θα βρουν «εύφορο έδαφος» εξαιτίας των πολλών παθογενειών της παγκόσμιας οικονομίας.

Η συνέντευξη στον Αχιλλέα Ροδίτη:

Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΕΡΧΟΤΑΝ  ΠΑΝΤΑ ΑΠ’ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Ερ. Κατ’ αρχάς να ξεκινήσουμε από αυτό το διαφορετικό βήμα, μακριά από τα χρηματιστήρια και τα ανεβοκατεβάσματα των μετοχών. Πότε και πώς σας ήρθε η σκέψη να… σαλπάρετε με το σκάφος επενδύοντας στον τουρισμό και τις κρουαζιέρες;

Απ. Όταν συνειδητοποίησα ότι η χώρα μας πτώχευσε σκέφτηκα ότι το επάγγελμά μου δεν θα χρειάζεται για πολλά χρόνια. Όπως και τελικώς, εν πολλοίς, απεδείχθη. Αποφάσισα, έτσι, να μετατρέψω το ιδιωτικό σκάφος που είχα από εκείνη την εποχή σε επαγγελματικό – τουριστικό.

Άλλωστε, αν δεν είχε συμβεί αυτό, δεν θα μπορούσα -με τα νέα οικονομικά δεδομένα- να το κρατήσω, λόγω του μεγάλου κόστους συντήρησης. Ο λόγος αγάπης στη θάλασσα και στις ωραίες στιγμές που είχα βιώσει, μου έδειξε τον δρόμο να ασχοληθώ, έτσι, επαγγελματικά με την κρουαζιέρα. Να μην ξεχνάμε ότι από αρχαιοτάτων χρόνων η ευημερία της Ελλάδος έρχεται απ’ την θάλασσα.

Ερ. Πώς βλέπετε να «περπατάει» αυτή η ιδέα, τόσα χρόνια μετά; Νιώθετε ικανοποίηση για την απόφασή σας; Μετανιώσατε; Ήταν κάτι καινούργιο για εσάς…

Απ. Η ιδέα ήταν σωστή. Η υλοποίηση, εν τούτοις, δεν ήταν εύκολη γιατί έπρεπε να μάθω πάρα πολλά πράγματα που δεν ήξερα. Με υπομονή, με μάθηση και εργασία τα κατάφερα μέχρι στιγμής αρκετά καλά, όπως πιστεύω.

Ερ. Θεωρείτε ότι από τα «χρηματιστηριακά» αποχωρήσατε εγκαίρως; Αν γυρνούσατε πίσω θα πράττατε κάτι διαφορετικό ή σε διαφορετικό χρόνο;

Απ. Η αποχώρησή μου από τα χρηματο-οικονομικά ήταν, περίπου, στην ώρα της. Και δεν υπήρξε μέχρι σήμερα, στα έξι χρόνια που άλλαξα εργασία, ούτε μια στιγμή να σκεφτώ ότι κάτι θα μπορούσα να προσφέρω πλέον.

Και να τονίσω ότι στο μέλλον θα δικαιωθώ ακόμα περισσότερο, διότι τα επόμενα χρόνια θα είναι δυσκολότερα από τη δεκαετία που μας πέρασε, όσον αφορά την οικονομία.

ΤΟ «ΚΡΑΧ» ΗΤΑΝ  ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ

Ερ. Προτού πάμε στο γιατί έχετε αυτή την εκτίμηση, θα ήθελα με την ευκαιρία να ζητήσω την δική σας προσέγγιση για το πώς φθάσαμε στην προ κορωνοϊού κρίση. Τι συνέβη, κατά την άποψη σας και σε λίγες γραμμές;

Απ. Θα ξεκινήσω με μια ολιγόλογη διαδρομή του χρήματος. Δεκαετία 1980 – 1990: Πληθωρισμός. Κάποιοι θυμούνται. Γέμισε ο πλανήτης λεφτά. Δεκαετία 1990 – 2000: Τα πληθωριστικά χρήματα πήγαν στα χρηματιστήρια (δηλαδή στον… τζόγο).

Ο άγραφος νόμος λέει ότι το 3% είναι οι κερδισμένοι και το 97% οι χαμένοι. Άλλη εξήγηση, νομίζω, ότι δεν χρειάζεστε. Δεκαετία 2000 – 2010: Αυτοί του 3% που μάζεψαν τα χρήματα ψάχνουν θύματα για να τους δώσουν δάνεια. Άρχισαν λοιπόν με στεγαστικά και κατέληξαν σε διακοποδάνεια. Έτσι φθάσαμε στο 2008, με τραγικές συνέπειες που εμείς στη χώρα μας, ακόμα δεν έχουμε ξεπεράσει.

Η ‘φούσκα’ του χρηματιστηρίου άλλαξε όνομα και έγινε ‘φούσκα ακινήτων’. Δεκαετία 2010 – 2020: Τα συσσωρευμένα χρήματα ψάχνουν πιο σίγουρα δάνεια και εκεί άρχισαν να δανείζουν τα κράτη. Έβαλαν και κάποιους ‘τζογαδόρους’ που τους ονόμασαν ‘Οίκους Αξιολόγησης’ για να διευκολύνουν την κατάσταση και να ξεγελάσουν τις ανύπαρκτες πολιτικές ηγεσίες στον πλανήτη. Από το 2019 φάνηκε ότι υπάρχουν περισσότερα λεφτά από αυτά που χρειάζονται για δανεικά και έτσι έπεσαν τα επιτόκια στο μηδέν και κάποιες φορές έγιναν αρνητικά. Αυτή ήταν και η στιγμή του αναπόφευκτου κραχ.

Ερ. Και φθάσαμε στον κορωνοϊό;

Απ.  Ναι. Ξαφνικά εμφανίζεται η πανδημία του κορωνοϊού και δίνει την αφορμή να μπορούν όλοι, χωρίς να υπάρχει υπευθυνότητα, να λένε ότι… για την επερχόμενη κρίση φταίει ο κορωνοϊός. Αυτή η κρίση, κατά την δική μου εκτίμηση, θα φέρει στρατιές ανέργων παγκοσμίως και πρωτοφανή φτώχεια στον πλανήτη. Δεν θα μιλήσω για προβλέψεις και αριθμούς γιατί δεν τους χωράει ο νους μου. Ο Θεός να βάλει το χέρι του! Αυτό μόνο έχω να πω.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ  ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΦΕΤΟΣ

Eρ. Ο τουρισμός είναι το «αποκούμπι» μας, πιστεύετε; Ως χώρα μιλάω, ως οικονομία.

Απ. Αυτό που βλέπω είναι ότι από το 2010 έως το 2019 είχαν ύφεση η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι είχαν χρήματα και έτσι δούλεψε ο τουρισμός στον νότο, και στην Ελλάδα φυσικά. Αυτό είναι, και θα είναι για ορισμένα χρόνια, παρελθόν.

Όσον αφορά τη φετινή σεζόν, κανένας δεν γνωρίζει τι θα συμβεί. Τα ερωτηματικά τα ακούμε όλοι στην τηλεόραση. Από την προσωπική μου εμπειρία, λόγω της ενασχόλησής μου τα τελευταία χρόνια στη θαλάσσια κρουαζιέρα, βλέπω ότι μάλλον θα είναι… άνευ σημασίας.