Η Ντένια Κουρέτα μετακομίζει φέτος στη Γλυφάδα για να αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο στην Α1 Εθνική του πόλο, ενώ ετοιμάζει βαλίτσες για Πορτογαλία όπου θα συμμετάσχει με την Εθνική ομάδα Νέων Γυναικών, μαζί με τις πατρινές Ευδοκία Τσιμάρα και Αριάνδη Καραμπέτσου, στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Στόχος να έρθει άλλο ένα μετάλλιο στην Ελλάδα με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, ενώ σε συλλογικό επίπεδο ανυπομονεί να αγωνιστεί με το σκουφάκι της Γλυφάδας σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Μεγάλο όνειρο και εφικτό για μία αθλήτρια της κλάσης της Κουρέτα οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ωστόσο η ίδια βάζει κοντινούς στόχους που να μπορεί να εκπληρώσει κάνοντας ένα βήμα τη φορά.

Η νεαρή διεθνής αθλήτρια δεν ξεχνά ποτέ τη ΝΕΠ, με την οποία έκανε τα πρώτα της βήματα στο πόλο μέχρι και την παρουσία της στην Α1 Εθνική, ενώ μιλά επίσης στη «Match» για το πώς σχεδιάζει να συνδυάσει την οδοντιατρική με τον πρωταθλητισμό.

– Σε λίγες ημέρες θα συμμετάσχεις στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Νέων Γυναικών στην Πορτογαλία. Οι στόχοι της Εθνικής;

«Κάνουμε προπόνηση από αρχές Ιουνίου. Ήταν μία απαιτητική προετοιμασία και ιδιαίτερα χρονοβόρα, όπου πλέον φτάνουμε στο τέλος της. Θα έχουμε φιλικά με Κίνα την επόμενη εβδομάδα, δουλεύουμε σκληρά και θα πάμε να διεκδικήσουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Αν και εφόσον είμαστε όλες καλά και μας το επιτρέπουν οι συνθήκες».

– Το πόλο είναι ένα άθλημα με πολλές διακρίσεις σε όλες τις ηλικίες. Σας βαραίνει ότι πλέον όλοι περιμένουμε άλλο ένα μετάλλιο και από εσάς;

«Τα τελευταία χρόνια το πόλο σε άνδρες και γυναίκες φέρνει συνεχώς μετάλλια. Δεν μας βαραίνει, αλλά μας γεμίζει περηφάνια και μας κάνει να θέλουμε και εμείς να διεκδικήσουμε το κάτι παραπάνω με περισσότερο πάθος και ζήλο. Παρόλα αυτά το να αγωνιζόμαστε με το εθνόσημο πάντα είναι βαρύ αλλά θεωρώ ότι κυριαρχεί η χαρά και η περηφάνια παρά το άγχος. Νιώθουμε την υποχρέωση στους εαυτούς μας να διεκδικήσουμε ότι καλύτερο μπορούμε, φτάνοντας όσο πιο ψηλά γίνεται».

– Είσαι ευχαριστημένη από την μεταγραφή σου στη Γλυφάδα;

«Ανυπομονώ, είμαι ενθουσιασμένη για το νέο ξεκίνημα. Έχω όμως ένα περίεργο συναίσθημα αφήνοντας την ΝΕΠ μετά από ντόσα χρόνια, γιατί εκεί ωρίμασα σαν αθλήτρια και έκανα τις πρώτες εμφανίσεις μου στην Α1 Εθνική. Έχω δεθεί με την ΝΕΠ, είναι οικογένειά μου και πάντα θα την στηρίζω και θα την αγαπώ. Είναι μία αλλαγή η Γλυφάδα και ευχαριστώ την ομάδα που με εμπιστεύτηκε, όπως και την Πάτρα που με βοήθησε όλα αυτά τα χρόνια. Θα δώσω το καλύτερό μου εαυτό προκειμένου η ομάδα να πετύχει τους στόχους της σε Ελλάδα και Ευρώπη».

– Πώς νιώθεις που θα παίξεις σε συλλογικό επίπεδο σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση;

«Είναι πρωτόγνωρο το συναίσθημα και ανυπομονώ να αγωνιστώ κόντρα σε ομάδες που ξεχωρίσουν στην Ευρώπη. Περιμένω να ζήσω αυτή την εμπειρία».

– Ο πατέρας σου (Μ. Κουρέτας) έχει υπάρξει αθλητής του πόλο και διαιτητής. Έπαιξε ρόλο στην επιλογή του συγκεκριμένου αθλήματος;

«Ο μπαμπάς μου είχε σίγουρα τον πρώτο λόγο σε αυτό, με εντρύφησε στο πόλο, αλλά ήταν καθαρά δική μου απόφαση να συνεχίσω. Και γι’ αυτό αγάπησα το άθλημα και νομίζω ότι πέτυχα, όσο μπορώ να το λέω αυτό. Ήταν καθαρά δική μου απόφαση να συνεχίσω, αλλά και οι γονείς παίζουν κυρίαρχο ρόλο γιατί είναι αυτοί που με βοήθησαν -και με βοηθούν- να πετύχω τους στόχους μου».

– Επέλεξες να ακολουθήσεις τις σπουδές σου στην οδοντιατρική. Σου αρέσει αυτή η σχολή;

«Είμαι ενθουσιασμένη, αλλά και συνειδητοποιημένη ότι είναι μια δύσκολη σχολή, ωστόσο είμαι πρόθυμη και διατεθειμένη να την ακολουθήσω».

– Έχεις στο ενεργητικό σου πολλές διακρίσεις. Υπάρχει κάποια που να ξεχωρίζεις;

«Είναι σαν να ρωτάτε έναν γονιό… ποιο είναι το αγαπημένο παιδί του. Κάθε μετάλλιο και κάθε διοργάνωση είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι για μένα στην αθλητική μου ζωή. Καθένα από τα τέσσερα μετάλλια είναι διαφορετικό. Σίγουρα από διοργάνωση σε διοργάνωση και κάθε χρονιά, ωριμάζω, ενώ μέσα από όλα αυτά τα μετάλλια πάντα θα ξεχωρίζουν οι αναμνήσεις και οι σχέσεις με τις συμπαίκτριες μου και τα συναισθήματά που έχω. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο από όλα».

– Οι μικρές αθλήτριες της ΝΕΠ σε θαυμάζουν αρκετά. Πώς νιώθεις γι’ αυτό;

«Χαίρομαι πάρα πολύ που στα 18 μου μπορώ να παροτρύνω τις μικρότερες αθλήτριες της ομάδας να ασχοληθούν με το πόλο. Αν μπορώ να εμπνεύσω παιδιά να μπουν ενεργά στον αθλητισμό, αυτό είναι κάτι που με γεμίζει όμορφα συναισθήματα».

– Έχοντας κερδίσει μετάλλια σε υψηλό επίπεδο με την Εθνική, ονειρεύεσαι μία Ολυμπιάδα;

«Δεν νομίζω ότι υπάρχει αθλητής που να μην ονειρεύεται μια τέτοια εμπειρία, θέλω πάρα πολύ να το καταφέρω. Βέβαια θεωρώ ότι η διαδρομή μέχρι τότε απαιτεί μικρά-μικρά βήματα. Γι’ αυτό βάζω στόχους που μπορώ να υλοποιήσω άμεσα, όπως τώρα το Παγκόσμιο πρωτάθλημα, στη συνέχεια η Γλυφάδα και μετά η Εθνική των Γυναικών, καθώς και οι άλλες διοργανώσεις με τις μικρές εθνικές».

– Έχεις ζήσει πολλές καλές στιγμές, έχει και κάποιες που θα ήθελες να ξεχάσεις;

«Δεν ήταν εύκολο το ταξίδι μέχρι εδώ, ούτε καν το καλοκαίρι μου δεν ήταν εύκολο φέτος. Για παράδειγμα, λίγο πριν φύγουμε πέρυσι για το Ισραήλ με τις Νέες Γυναίκες διαγνώστηκα με κορωνοϊό και αυτό με έκανε… να χάσω τη γη κάτω από τα πόδια μου. Είχα περάσει ένα δύσκολο καλοκαίρι, πάλι με πολλές προπονήσεις, αλλά τελικά τα κατάφερα. Είναι πολλές οι άσχημες στιγμές, αλλά στο τέλος της ημέρας, όταν κλείνεις τα μάτια σου τα ξεχνάς όλα. Είναι το μεγαλείο του αθλητισμού. Δεν αποτυγχάνει κάποιος στον αθλητισμό. Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Όταν ακούς όμως τον εθνικό ύμνο και φοράς το εθνόσημο… ξεχνάς κούραση, πόνο και κλάματα».

– Σε επηρεάζει η διαιτησία σε έναν αγώνα;

«Δεν αφήνω κανένα εξωαγωνιστικό παράγοντα να με εκνευρίσει και πάντα προσπαθώ να αποκλείσω τους εξωγενείς παράγοντες. Μπορεί να εκνευρίζομαι, αλλά δεν το δείχνω. Σέβομαι τις αποφάσεις και αυτό που πάντα λέω είναι ότι δεν θα αφήσω κανέναν να επηρεάσει το παιχνίδι μου».