Ο αθλητισμός έχει σύμφυτη την ιδιότητα να γαληνεύει την ανθρώπινη ψυχή. Οι διαφορετικές εκδοχές του, είναι ανάλογες με τους τύπους ανθρώπων που καλούνται να επιλέξουν ποιο άθλημα θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον τους.

Κάποιοι βρίσκουν κατευθείαν το «άλλο τους μισό», υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, όπου η εσωτερική εξερεύνηση, μοιάζει αέναη.

Είτε το εκλάβουμε σαν μια μίξη πολλών αθλημάτων, είτε σαν αυτοτελές, το τρίαθλο μπορεί να θεωρηθεί η μέγιστη δοκιμασία. Κολύμπι, τρέξιμο και ποδήλατο, συνθέτουν έναν άγριο και συνάμα γλυκό, ήχο, η μουσική του οποίου, «ριζώθηκε» σαν ανομολόγητος πόθος, στο σώμα ενός Πατρινού, που δικαίως θεωρείται από τους καλύτερους της χώρας. Το όνομα αυτού, Σπύρος Καραθανάσης.

Αν αναλογιστεί κάποιος το εύρος αθλημάτων με τα οποία έχει ασχοληθεί ο αθλητής του CGS Triathlon Club, αλλά και τον βαθμό αποτελεσματικότητάς του, σε αυτά, θα καταλάβει ότι πρόκειται για έναν «μονομάχο» που παραπέμπει σε αρχαία πρότυπα.

Η πρώτη επαφή

«Ξεκίνησα από πολύ μικρή ηλικία τον αθλητισμό, με ενόργανη. Συνέχισα κάνοντας στίβο μέχρι και την τρίτη λυκείου. Καταπιάστηκα με πολλά αγωνίσματα. Μήκος, δέκαθλο, αλλά μικρότερος έκανα ακόμη περισσότερα, ενώ έχω παίξει μπάσκετ και Βόλεϊ», δηλώνει στην «Match», ο 23χρονος αθλητής και συνεχίζει λέγοντας: «Όταν ήμουν στη τρίτη λυκείου διερωτήθηκα τι θα κάνω στο μέλλον. Η Πάτρα δεν είχε τις κατάλληλες υποδομές για το αγώνισμα του δεκάθλου και μέσω ενός φίλου που με παρότρυνε, έψαξα για το τρίαθλο και κατευθείαν κόλλησα».

Σχετικά με τα χαρακτηριστικά του τριάθλου, ο Σπύρος τονίζει: «Είναι ένα αερόβιο άθλημα. Το παρομοιάζω με τον μαραθώνιο λόγω  διάρκειας. Χρειάζεται αντοχή και δύναμη. Το κολύμπι δυσκολεύει τους περισσότερους, επειδή είναι πιο τεχνικό. Η εναλλαγή από το ένα άθλημα στο άλλο, έχει σασπένς. Είσαι συνεχώς σε δράση. Η ζώνη αλλαγής, από το κολύμπι στο ποδήλατο και από το ποδήλατο στο τρέξιμο, είναι κάτι μοναδικό, που δεν έχει κανένα άλλο άθλημα».

Αναφορικά με το επίπεδο του αθλήματος στην Ελλάδα, ο Πατρινός πρωταθλητής επισημαίνει: «Το επίπεδο στην Ελλάδα δεν είναι υψηλό, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Παλιότερα, με κύριο εκφραστή τον Βασίλη Κρομμύδα (σ.σ. προπονητής του Καραθανάση), θα έλεγα πως τα πράγματα ήταν καλύτερα. Τα τελευταία χρόνια όμως, το τρίαθλο διογκώνεται και έχουν ξεκινήσει δυναμικά και οι ακαδημίες, οπότε πιστεύω πως θα υπάρξει εξελικτική πορεία».

Οι διακρίσεις

Το χρυσό μετάλλιο στο Πανελλήνιο, στη κατηγορία των Νέων, αλλά και το ασημένιο, σε αυτή των Ανδρών, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από την μετατροπή της σκληρής δουλειάς σε επιβράβευση. Αν και πολύ σημαντικές, οι παραπάνω διακρίσεις δεν επηρεάζουν τον ίδιο σαν προσωπικότητα, γεγονός ενδεικτικό του χαρακτήρα του. «Στο πρωτάθλημα Νέων δεν υπήρχε μεγάλη συμμετοχή και για αυτό το λόγο, το ασημένιο στη κατηγορία Ανδρών, κατέχει την ίδια αν όχι μεγαλύτερη θέση για εμένα», μας λέει και συμπληρώνει: «Υπάρχουν ακόμη πολλά περιθώρια βελτίωσης. Δεν έχω αλλάξει σαν άνθρωπος μετά τις επιτυχίες στο τρίαθλο. Σίγουρα χαίρομαι, αλλά δεν έχω αλλοιωθεί. Όλοι οι αθλητές άλλωστε, καταβάλουμε την ίδια προσπάθεια».

Στο φετινό Πανελλήνιο, αντιμετώπισε ένα πρόβλημα που δεν τον άφησε να ξεδιπλώσει το πλούσιο ταλέντο του. «Φέτος τα πράγματα δεν πήγαν πολύ καλά. Είχα πάει καθ’ όλα προετοιμασμένος. Ένιωθα καλά αλλά ένα μεγάλο λάθος μου στοίχισε. Δεν είχα νερό στο ποδήλατο, με αποτέλεσμα να πάθω μια μικρή αφυδάτωση και δεν μπορούσα να είμαι αποδοτικός στο πρώτο μισό του τρεξίματος. Η αγωνιστική μου κατάσταση ήταν πολύ καλή όμως», μας λέει ο Σπύρος, δημιουργώντας τη πεποίθηση ότι στο εγγύς μέλλον, θα γευτεί τη χαρά της εξιλέωσης.

 Η Ομοσπονδία

Ο δρόμος που θα τον οδηγήσει σε μονοπάτια έξω από την Ελλάδα, είναι φραγμένος με παθογένεια, με τον ίδιο να μας εξηγεί αναλυτικά τι συμβαίνει: «Κανονικά, βάση αποτελεσμάτων, έπρεπε να αγωνιστώ στους Μεσογειακούς Αγώνες. Υπάρχουν όμως προβλήματα με τη τέως Ομοσπονδία, της οποίας η δικαιοδοσία έχει αφαιρεθεί από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, αλλά έχοντας την έγκριση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, δεν αφήνει αθλητές της δρώσας, να εκπροσωπήσουν τη χώρα σε αγώνες του εξωτερικού. Ελπίζω, επειδή το 2020 είναι Ολυμπιακή χρονιά, να βρεθεί μια λύση. Το πρόβλημα είναι ότι λόγω των παραπάνω, δεν έχω κίνητρο αλλά και την κατάλληλη οικονομική στήριξη. Σε κάθε περίπτωση, θέλω να ευχαριστήσω τους χορηγούς μου, botanical biomarket, threeheartssuperbar, kartelias, αλλά πρέπει αυτά τα προβλήματα λυθούν, γιατί η επόμενη χρονιά είναι γεμάτη από σπουδαίους αγώνες, στους οποίους θέλω να συμμετέχω».

 Ένας μεγάλος αγώνας στη Πάτρα

Κλείνοντας, ο Σπύρος γνωστοποιεί τη προσπάθεια που γίνεται, για αγώνα τριάθλου στην Πάτρα: «Η Πάτρα δεν έχει μάθει καλά το τρίαθλο. Όσοι ασχολούμαστε με το άθλημα στη πόλη, προσπαθούμε να φέρουμε έναν αγώνα εδώ, στο πλαίσιο των Παράκτιων Μεσογειακών». Με τη σειρά μας, να ευχηθούμε την υλοποίηση του εγχειρήματος που νομοτελειακά, θα αυξήσει την δημτικότητα του τριάθλου.

Νίκος Καλουδιώτης