Μια σειρά από σημαντικά θέματα κλήθηκε να σχολιάσει ο καλαθοσφαιριστής του Προμηθέα, Βαγγέλης Μάντζαρης που φιλοξενήθηκε στην εκπομπή “Είναι να γελάει κανείς” του Sport24 Radio 103,3 και τους Παντελή Βλαχόπουλο – Γιώργο Συρίγο.

Ο Έλληνας γκαρντ μίλησε μεταξύ άλλων για τον τραυματισμό του Βασίλη Σπανούλη, για την πορεία της ομάδας του και για το όραμα του Βαγγέλη Λιόλιου να βάλει τον Προμηθέα στη EuroLeague.

Για τον Προμηθέα και το όραμα της EuroLeague: “O κ. Λιόλιος έχει τρέλα με το μπάσκετ, γιατί κέρδος δεν βγάζει κανείς. Όλοι οι πρόεδροι βάζουν 15 εκατομμύρια από την τσέπη τους κάθε χρόνο. Να είμαστε και λογικοί. Πρέπει να καταλάβουμε σε ποια χώρα είμαστε και να ξέρουμε που κινούμαστε. Έχουμε κάνει επιτυχίες, αλλά δεν μπορείς κάθε χρόνο να κερδίζεις ομάδες με μεγαλύτερα μπάτζετ. Πρέπει να ξέρουμε ποια είναι η πραγματικότητα. Και οι άλλοι μπάσκετ παίζουν και βάζουν περισσότερα χρήματα. Ο κ. Λιόλιος βάζει πολλά λεφτά από την τσέπη του, το αγαπάει. Το προπονητήριο του Προμηθέα λίγες ομάδες το έχουν στην Ευρώπη, είναι κάτι σαν τις εγκαταστάσεις του Ρέντη που έχει ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο. Κάνει μεγάλες επενδύσεις στις ακαδημίες, είναι τρομερές οι εγκαταστάσεις, πρωτόγνωρες. Έχει πλάνο για την ομάδα και βλέπω ότι πηγαίνει μόνο προς τα εμπρός στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, πιστεύω έτσι θα συνεχίσει. Εμένα μου το είπε κιόλας ότι σε 2-3 χρόνια θέλει να δει τον Προμηθέα στη EuroLeague. Μακάρι να είχε η πόλη μία ομάδα, οι καταστάσεις δυστυχώς δεν το επιτρέπουν”.

Για τον Βασίλη Σπανούλη και τον τραυματισμό του: “Μίλησα πριν από μία ώρα στο τηλέφωνο με τον Σπανούλη, όλως τυχαίως. Αυτά μου είπε και εμένα. Ήθελα να του πω περαστικά, καλά είναι. Ο Βασίλης είναι άνθρωπος του “κάθε εμπόδιο για καλό”, δεν τον παίρνει από κάτω. Δεν υπάρχει δεύτερος. Είναι ο πιο σκληρός, προχωράει και κοιτάζει μπροστά. Εγώ στον χιαστό μου είχα πάθει κατάθλιψη. Είπαμε τα νέα μας, του είπα ότι σωματικά τον βλέπω σε πολύ καλή κατάσταση. Από εκεί και πέρα… Πραγματικά του είπα ότι τον θαυμάζω, γιατί περνάει πολλά και έχει όλο το βάρος της περιφέρειας πάνω του. Όταν πηγαίνεις κάθε μέρα στο γήπεδο και ξαφνικά σου λένε κάτσε δύο μήνες με πατερίτσες στο σπίτι σου, αυτό σε “σκοτώνει”. Οι πρώτες μέρες είναι δύσκολες, στη συνέχεια μπαίνεις σε ένα πλάνο, σε ένα πρόγραμμα αποκατάστασης. Ο πρώτος μήνας, μέχρι να το χωνέψεις είναι δύσκολος ψυχολογικά, όμως αυτά σε κάνουν πιο δυνατό σωματικά και ειδικά πνευματικά”.

Για την ακαδημία του στο Περιστέρι: “Με τον αδελφό μου κάνουμε μια προσπάθεια στο Περιστέρι, υπάρχουν πολλά παιδιά και είπαμε να κάνουμε μια δική μας ακαδημία για την πόλη μας. Κάνουμε τρομερές προσφορές, έχουμε πάρει ένα γήπεδο και θέλουμε να πάρουμε και δεύτερο. Θέλουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να πάρουν τις σωστές αποφάσεις, διότι εμείς έχουμε παίξει ο κάθε ένας στο δικό του επίπεδο και μπορούμε να δώσουμε τις συμβουλές μας. Το Περιστέρι μας μεγάλωσε, θέλαμε να δώσουμε κάτι στην πόλη, είναι το δικό μας ευχαριστώ”.

Για την Εθνική και όσα έγιναν στο Μουντομπάσκετ: “To περασμένο καλοκαίρι πήρα ένα καλό μάθημα με όσα έγιναν στην Εθνική. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να εκπροσωπείς όλη την Ελλάδα. Είναι τιμή και υποχρέωση. Όταν μου ζητήθηκε να πάω στην Κίνα για να αποδείξω ότι μπορώ να είμαι στη δωδεκάδα, η Ούνικς Καζάν με πίεσε να μην πάω και στην ουσία μου το είχε απαγορεύσει. Δεν το ξέρει ο κόσμος αυτό. Δεν ήθελαν με τίποτα να πάω! Έγινε μάχη και αυτός ήταν ένας λόγος που με κοιτούσαν με μισό μάτι, φάνηκε και στην πορεία. Κάθε ιστορία είναι και ένα μάθημα. Ήταν από την αρχή στραβή η κατάσταση στο Καζάν, λόγω της Εθνικής. Όποτε χάναμε, γινόταν καταστροφή, ήθελαν να βάζω σε κάθε αγώνα 15 πόντους. Στον Προμηθέα ευχαριστιέμαι το μπάσκετ, το άθλημα που αγαπάμε. Το είχα ξεχάσει αυτό εδώ και ενάμιση χρόνο

Η Εθνική μπορεί να επιστρέψει στις επιτυχίες, αλλά πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι ο Γιάννης είναι top στο ΝΒΑ, είναι και ο MVP πέρυσι, ίσως και φέτος, αλλά στο ευρωπαϊκό μπάσκετ υπάρχει τακτική. Δεν υπάρχει σχέση. Ο Γιάννης κάνει τη διαφορά, αλλά δεν μπορεί να βάζει 50 πόντους όπως στο ΝΒΑ. Δεν σταματιέται ώρες ώρες, αλλά εκεί έχουν μεγαλύτερα γήπεδα. Κάνει και άλλα δέκα πράγματα που δεν φαίνονται στο παρκέ. Δεν είμαστε χαρούμενοι με τη θέση που πήραμε, αλλά χρειάζεται και τύχη σε τέτοια τουρνουά. Ένα κακό παιχνίδι μας στοίχησε. Κερδίζαμε δέκα πόντους τη Βραζιλία και χάσαμε, αυτή η ήττα μας κυνήγησε μέχρι το τέλος. Δεν είναι δικαιολογίες, όμως η επιτυχία από την αποτυχία δεν είναι μακριά. Για τον Γιάννη υπάρχει μόνο δουλειά, δουλειά, δουλειά. Είναι πολύ ταπεινό παιδί, για εμάς είναι ο Γιάννης από τα Σεπόλια, ακούει τα πάντα, είναι από τα πιο ανεκτικά παιδιά που έχω δει στη ζωή μου. Πάντα θα σε ακούσει και θα κάνει αυτό που θα του πεις”.

Για την κατάσταση στον Ολυμπιακό την τελευταία διετία: “Πέρυσι και τα τελευταία δύο χρόνια έγιναν τα πάντα, μέσα και έξω από το γήπεδο. Το ηχητικό το ξέραμε ότι είχε κυκλοφορήσει και υπήρχε καχυποψία, αλλά δεν ήμασταν χθεσινοί. Ο Γιώργος Πρίντεζης ένιωθε κάπως, γιατί ήμασταν μια παρέα οκτώ ατόμων. Πιστεύω πως έγινε ακούσια, έγινε η βλακεία. Ό,τι έγινε έγινε. Στον Ολυμπιακό με τον Μπλατ δεν είχα κανένα θέμα, αλλά εμένα προσωπικά δεν με πίστευε, δεν με έβαζε και δεν ήμουν ευχαριστημένος.

Είχαν συμβεί τόσα πολλά, που το ηχητικό δεν ήταν τίποτα μπροστά τους. Πήγαμε να παίξουμε ένα πιο αμερικανικό μπάσκετ, αλλά δεν το είχαμε συνηθίσει αυτό το στυλ. Ό,τι κατάφερε ο Ολυμπιακός, το κατάφερε με πιο σκεπτόμενο μπάσκετ. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία, να υπάρχει αθλητικότητα μαζί με τακτική. Πρέπει να υπάρχει συνδυασμός, να υπάρχει διάβασμα και τακτική, αλλά και 5-6 αθλητικοί παίκτες. Είναι πως έχεις μάθει, δεν μπορείς ξαφνικά να αλλάξεις το dna. Αν δεν υπάρχουν γηγενείς παίκτες, θα βγαίνει 10η η ομάδα, είναι απλά τα πράγματα. Δεν μπορείς να φέρεις και πέντε παικταράδες, θα πάρεις παίκτες-λαχεία, θα βρεις έναν-δυο έμπειρους που δεν θα είναι στα ντουζένια τους και οι καλοί θα πάνε σε ομάδες με πολλά περισσότερα λεφτά. Το μπάσκετ το αγαπάμε, αλλά ο μπασκετικός κόσμος δεν είναι πολύς. Με τον Ίβκοβιτς στο ξεκίνημα είχαμε 1500 άτομα στο ΣΕΦ.

Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα με τη μεγαλύτερη πίεση σε όλη την Ευρώπη, ο κόσμος είναι ποδοσφαιρικός και έχει μάθει να πρωταγωνιστεί. Πιστεύει ότι το μπάσκετ πρέπει να είναι κάθε χρόνο στην κορυφή. Οπότε όταν χάνεις… Στην Ελλάδα είμαστε των άκρων, φταίνε όλοι. Εγώ άκουσα λίγα παραπάνω. Καταλαβαίνω ότι είμαστε σε κρίση, ότι παιδιά με 500 ευρώ έρχονται στο γήπεδο και στενοχωριούνται που χάνει η ομάδα. Οι Έλληνες δεν κοιμούνται μετά από τις ήττες. Δεν μπορούν να ξεσπούν έτσι. Δεν θα πουν μπράβο, θα βρουν κάτι αρνητικό. Εχει πάρει μεγάλη έκταση το κράξιμο. Ό,τι έκανε ο Ολυμπιακός, το έκανε με ελληνικό κορμό. Πρέπει να στηρίζεις. Ο ερχομός του κόουτς Μπλατ, με τον οποίο έχω πολύ καλές σχέσεις και μακάρι να είναι καλά στην υγεία του, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη όχι γιατί είναι κακός προπονητής, αλλά γιατί δεν ήταν ο ιδανικός για το dna της ομάδας. Όλοι κρίνονται από τα αποτελέσματα, η ομάδα έχασε την ταυτότητά της.

Μου έχει λείψει το επίπεδο της EuroLeague, αλλά κάποιες φορές για να κάνεις βήματα προς τα εμπρός, πρέπει να κάνεις και μερικά προς τα πίσω. Να είμαστε καλά, να έχουμε υγεία και βλέπουμε. Στον Προμηθέα είμαι ευχαριστημένος”.