Το περασμένο Σαββατοκύριακο ήταν εκείνο που έμελλε να «ενώσει» το παρόν με το παρελθόν.

Ήταν τότε που ο Κόροιβος Αμαλιάδας έδινε φιλικό με τον Ερμή Πατρών και ο μαθητής συνάντησε τον μέντορα του μετά από χρόνια. Ο Γιάννης Λιβαθηνός υπήρξε από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία της πετοσφαίρισης της Πάτρας, έχοντας φτάσει σε σημείο να αγωνιστεί και για τους δυο «αιώνιους» αντιπάλους, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό.

Ο 43χρονος πλέον πατρινός τεχνικός βρίσκεται στον Κόροιβο και αντιμετώπισε «φιλικά» τον Γιώργο Χριστόπουλο, με τα λόγια των δυο ανδρών να «μαρτυρούν» μια προσωπική εκτίμηση και αλληλοσεβασμό, πολύ ανώτερο των τεσσάρων γραμμών.

Η «Match» επικοινώνησε με αμφότερους έχοντας και το παραπάνω φωτογραφικό ντοκουμέντο με σκοπό να καταγράψει τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους για αυτή την «επανασύνδεση».

Χριστόπουλος (Προπονητής Ερμή Πατρών):

«Με τον Γιάννη μας συνδέει μια κοινή πορεία 8 ετών στην Ολυμπιάδα, από όταν εκείνος ήταν 12 έως και τα 20 του, από το Παιδικό Τμήμα όταν κουβαλούσε τις μπάλες μέχρι και τη στιγμή που άνοιξε τα φτερά του, για το μεγαλύτερο επίπεδο.

Είχα δει από την αρχή τα ταλέντα που «έκρυβε», ήταν εξαιρετικά γρήγορος και αλτικός και τον είχα σαν δικό μου παιδί. Μαζί καταφέραμε πολλά, διακρίσεις σε Πανελλήνια, Παιδικά και Εφηβικά, δίνοντας κι εκείνος καθημερινά τον αγώνα τουώστε να αποκατασταθεί επαγγελματικά και αθλητικά.

Δεν θα ξεχάσω την ημέρα που τον άφησα επικεφαλής της αποστολής στο ξενοδοχείο κι όταν γύρισα ο υπεύθυνος του ανέφερε πως ενώ όλες οι υπόλοιπες ομάδες έκαναν φασαρίες, η δική μας απλά έφαγε και σηκώθηκε κατευθείαν για να πάει στα δωμάτια.

Αυτό, το πέτυχε ο Γιάννης με το σεβασμό, την πειθαρχία και την εκτίμηση που έβγαζε σε όλους μας.

Ο Γιάννης πέρα απ’όλα είναι φίλος μου και τώρα που τον βρήκα στην Αμαλιάδα ένιωσα χαρά και συγκίνηση για όλα όσα έχει πετύχει».

Λιβαθηνός (Προπονητής Κόροιβου Αμαλιάδας):

«Πάμε πολλά χρόνια πίσω με τον κόουτς, εγώ ήμουν ακόμη στο Δημοτικό και στην Ολυμπιάδα σε όλα τα κλιμάκια της.

Είχαμε πολλές επιτυχίες μαζί, φτάνοντας μέχρι την Α1, ενώ συναντηθήκαμε και στην ΕΑΠ, όπου όλα αυτά τα χρόνια έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη μου σαν άνθρωπος και αθλητής. Αυτό που μου έχει μείνει πιο πολύ απ’όλα είναι το «δουλειά, δουλειά, δουλειά».

Θέλει να βελτιώνει και την ομάδα και τους παίκτες του και όλα όσα έχει καταφέρει δεν χρήζουν αμφισβήτησης. Υπάρχει μεγάλη αλληλοεκτίμηση και σέβομαι και τον προπονητή και τον άνθρωπο Χριστόπουλο.

Έχουμε ζήσει μαζί πολλές χαρές και λύπες και το ότι τον ξαναείδα ήταν πολύ ιδιαίτερη στιγμή, τα συναισθήματα που βγήκαν ήταν πολλά και αληθινά.

Του εύχομαι τα καλύτερα στο έργο του και ξέρω πολύ καλά πως αυτό που έχει στο μυαλό του θα το αποδώσει και θα το καταφέρει».

Επιμέλεια: Κυριάκος Δημητρόπουλος