Δεν έχασε την ευκαιρία η «Match» με αφορμή την περιπλάνησή της στους χώρους της «Playsports». Το σχετικό θέμα εδώ.

Έτσι, ρώτησε τον ιδιοκτήτη της, Άρη Ρούσσο, για τη μεγάλη του αγάπη, τον Άρη Πατρών, του οποίου είναι πρόεδρος.

Α.Ρ.: «Ασχολούμαι με την ομάδα 10 χρόνια. Έπαιζα 5 χρόνια και είναι η μοναδική ομάδα που έχω περάσει. Η αγάπη που βγάζει ο κόσμος είναι απίστευτη, υπάρχει άλλο δέσιμο».

Πως πήρες την απόφαση να μπεις μπροστά;
«Όταν έκλεινε η ομάδα 80 χρόνια ιστορίας, πριν 10 χρόνια προσπαθούσε να ανέβει από την Β’ στην Α’ Κατηγορία. Υπήρχε μια κίνηση από τα παιδιά των Προσφυγικών και της Πλατείας Ελευθερίας και… τους ζήλεψα. Έβλεπα την ομάδα που αγαπώ να στέκεται στα πόδια της και πήγαινε καλά. Έτσι έγινα γενικός αρχηγός, μετά γραμματέας, ταμίας, αντιπρόεδρος. Τα έχω κάνει όλα. Πέρυσι παραιτήθηκα γιατί είναι και λίγο hardocore ομάδα, είναι αριστερή, χωρίς προέδρους κλπ. Τώρα θα συζητήσουμε ποιος θα μπει πρόεδρος».

Δεν έχεις απογοητευτεί με όσα γίνονται;
«Πάρα πολύ. Από το οργανωτικό κομμάτι της Ένωσης. Αυτό με το γήπεδο μας έχει σκοτώσει. Πίστευα ότι ο πρόεδρος επειδή έχει ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο ότι θα έκανε πράγματα. Όχι ότι δεν προσπαθεί, αλλά επί της ουσίας δεν υπάρχει βοήθεια στα ερασιτεχνικά σωματεία».

Ο Άρης χωρίς τα Προσφυγικά πόσο μπορεί να αντέξει;
«Δεν μπορεί. Είναι οριακό το σημείο. Φέτος αν δεν ήταν επετειακή χρονιά ίσως και να μην κατεβαίναμε. Έχουμε φτάσει στα όρια μας. Δεν έχει πλέον κόσμο να την ακολουθήσει μακριά, δεν έχει την… ρουτίνα που είχε παλιά. Να πάμε στο καφενείο, να μιλήσουμε για την ομάδα, θα πάμε να δούμε τον Άρη και μετά σπίτι μας».

Λύση υπάρχει σε όλο αυτό;
«Όπου υπάρχει γήπεδο υπάρχει λύση. Έχω πολλές ιδέες αλλά και να τις πω, δεν θα τις ακούσει κανείς. Το πιο επιτυχημένο πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια ήταν το προπέρσινο και το αλλάξανε αν και ψηφίσαμε όλοι να συνεχιστεί. Μάζεψε 3.000 κόσμο σε δύο γήπεδα στα μπαράζ. Κόψανε οι ομάδες 1.500 εισιτήρια. Πέρυσι εμείς βγήκαμε 2^οι και καταλήξαμε τελευταίοι στα μπαράζ. Ήμασταν αδιάφοροι».

Βαγγέλης Μιχάλης